...Oj, czasy! czasy nastały. Ani paszy dla bydła, ani uczciwości ludzkiej...
Ojciec Andrzeja Dudy jest rozdarty. Chce pieniądze, ale nie chce presji. Tej stosowanej wobec niego przemocą również.
Idzie mu o to, że jego pan Bóg w ramach swojego wielkiego dzieła, zrobił natenczas tylko chłopa i babę. Samca i samicę. I jego Andrzeja. Kornhauserową warunkowo, bo gdyby nie była wyszła za Jędrka, tylko za jakąś Jagnę, byłaby ledwie płciową marksistowską ideologią.
Chce więc Jan od marksistów pieniądze, ale wyrzec się swojej ideologii "chłopa i baby" - która pieniędzy mu wystarczająco nie rodzi - bynajmniej nie zamierza. Dlatego z wrodzonej przebiegłości nie będzie dęba stawać, żeby się uczciwa rzecz nie stała... Weźmie, ale na swoich warunkach... Zarówno pieniądze, jak i znaczącą je sobą przemoc. Kurtyna, oklaski, i wszyscy żyli długo i szczęśliwie.
Lecz rzecz nie tylko w tym, że syn i synowa hołd tej jego chytrości czytaniem narodowej komedii przypadkowo właśnie mu składają. Szkopuł w tym, że takich świętoszków jak Jan Duda, to Europa już dawno przerobiła.
