Oświata woła o reformę

 Reformy z 1999 roku nie doprowadzono w żadnym razie do końca, bo strategią właściwą w takich sytuacjach, powinno być orientowanie się na cel. A pierwotny cel reformy, nie miał nic wspólnego z poprawą oświaty, tylko z takim jej zorganizowaniem, aby wzorem prokuratury i sądownictwa stała się niezależna od kogokolwiek. Bo przecież wtedy już wiedziano, że za lat kilka będą konieczne zwolnienia połowy albo i 2/3 całej bandy fatalnych belfrów. I to byłaby okazja, aby wylać z roboty omułki, a zostawić najlepszych. Tymczasem wprowadzono status nieusuwalnego nauczyciela dla debili, którzy nienawidzą uczniów, nie chcą się dokształcać, a dzień zaczyna ją od "Kawy czy herbaty". I niestety do końca szkołę położyła feminizacja tego zawodu...