Zmarł The Greatest. Cassius Clay wychowany w kościele Baptystów, po serii zwycięstw w ringu, przegrał w latach sześdziesiątych z rządem USA i za odmowę służby wojskowej - w tamtych czasach związanej z niechybną wyprawą na pola ryżowe Vietnamu, skazany został na banicję ze sportu, który ukochał.

W 1964 ogłosił, że stał się członkiem amerykańskiego odłamu wiary muzułmańskiej - Nation of Islam. Po powrocie na ring, boksował już jako Muhammad Ali. Czarny muzułmanin.

Przez kogoś wyjątkowo nadgorliwego nazwany, tu na Salonie24, nawet propagatorem Islamu, z całą pewnością nim nie był. Był sobą, wspaniałym bokserem z fascynującą osobowością i zamiłowaniem do społecznej działalności. W 1975 dokonał kolejnej zmiany wyznania. "Zapisał" się do o wiele łagodniejszych muzułmanów sunickich.

A w kwietniu 2012 roku wziął udział w uroczystości konfirmacyjnej zwanej bar mitzva swojego 13 letniego wnuka Jakuba Wertheimera, w synagodze Rodeph Shalom, w Philadelphii, USA. Ach, niesamowite zawiłości ludzkich losów. Muzułmańska nienawiść do apostatów, nieufność do konwertytów, złamała swój kark ścigając małego Jakuba po meandrach miłości i dobrej woli.

W Islamie, dziecko dziedziczy religię po ojcu czyli, w tym wypadku wnuk Alego Jakub, po Spenserze Wertheimerze, swoim ojcu, jest Żydem. W Judaiźmie jest odwrotnie, religia, czy też żydowskość, jest dziedziczona po matce, w tym wypadku, po Khaliah Ali Wertheimer - córce wielkiego Ali. Tak więc dla muzułmanów, Jakób jest Żydem, więc nie wyciągają po niego zaborczych rąk, po tym kiedy sam wybrał, że bliżej mu do Judaizmu. Dla Żydów jest muzułmaninem, ale to nie jest żadnym problemem, tym bardziej zagrażającym jego egzystencji.  A nad tym wszystkim, w geście błogosławieństwa, uniósł swoje ręce Muhammad Ali, człowiek, który wiele lat temu wypowiedział słynne słowa:

I ain't got no quarrel with the VietCong... No VietCong ever called mi Nigger...