No i mamy.
Rekordowe losowanie w ZUS. Prawie pół miliona osób! Czy to oznacza, że nagle nastąpił wzrost zatrudnienia? Nic z tych rzeczy: niestety.
Tzw. "czynniki oficjalne" zamiast wdrożyć kampanię społeczną na rzecz edukacji finansowej, zamiast podnieść świadomość obywatela i zachęcić do zdobywania podstaw wiedzy o ekonomii choćby w zakresie własnego domu i rodziny... wolą robić "szum medialny", promować fałszywe przekonania (choćby twierdzenie minister pracy że pieniądze w OFE są "publiczne"), a nade wszystko robić "czarny PR" metodami, które w świecie np. korporacji zostałyby uznane za karalne.
Dlaczego?
Nie da się ukryć, że w Polsce wiedza z zakresu finansów w społeczeństwie nawet nie raczkuje: leży i kwili. Nie jest zaś nowością, że łatwiej "zarządza się" ludźmi nieświadomymi. Więc na wszelki wypadek należy Polaków w tej nieświadomości utrzymać, a jeszcze lepiej zdezinformować.
Efekty tej kampanii są porażające. W ciągu ostatniego pół roku 2-3 razy więcej obywateli niż zwykle zlekceważyło wybór funduszu emerytalnego, czyli jedną z pierwszych samodzielnych decyzji finansowych.
Mała szkoda, powiedzą niektórzy. Cóż, niestety niemała.
Przede wszystkim KOSZTY. Do każdej z tych pół miliona osób ZUS musi wysłać list polecony (sama poczta to koszt ok.2zł, czyli już leci milion złotych). Ten list należy przygotować, wydrukować, zapakować, to kolejna złotówka (minimum). Samo losowanie to też koszt obsługi ze strony ZUS. Po losowaniu po raz drugi ZUS musi przygotować, wydrukować, zapakować i wysłać listy potwierdzające fakt wylosowania.
Razem co najmniej dwa miliony złotych.
Po drugie: dezinformacja i zniechęcenie społeczeństwa w tak ważnym aspekcie jakim są finanse osobiste to też szkoda. Może nie dla tego rządu, ale prędzej czy później czkawką się odbije, choćby w niechęci do ubezpieczania majątku przed powodzią lub zawierania ubezpieczeń wypadkowych. A co zrobi nieubezpieczony Polak, który stanie w obliczu przerastającej jego możliwości tragedii?
Pójdzie do opieki społecznej. To oczywiście nie jest ani koszt ani szkoda?
Szkoda. Szkoda słów.
