Wyborcza klęska - głosowanie nieważne

Jak to miło, że się wszyscy cieszą. Każdy jest zwycięzcą - wygrał Tusk z Platformą, co ochoczo oznajmił wszystkim wczoraj wieczorem (okazuje się do tego, że premier do 7 liczyć nie potrafi) - teraz tylko trzeba poczekać, aż Państwowa Komisja Wyborcza wyniki dostosuje, żeby nie wyszło, że się pośpieszył. Zwyciężył PiS - przecież więcej mandatów niż ostatnio, wspaniałe, prestiżowe wyniki (tzn. wcześniej to był remis, a teraz druzgocące hurrrra), tendencja wzrostu, przełomowy moment. SLD - a jakże, przecież to wspaniałe chwile, reaktywacja, odnowienie, odrodzenie partii - a wszystko to w imieniu bohatera wczoraj zmarłego, bez którego te wybory nie miałyby miejsca. PSL - po raz kolejny ukazując, jak wiele znaczy zwarty, zbudowany na nepotyzmie elektorat. Korwin - prawdziwy czarny koń, który z pomocą dziarskiej młodzieży rozwali tę krainę rozpusty i zniewolenia. Ba, wygrali nawet ci z Solidarnej Polski (bo przecież 4% jednak przekroczyli) i Palikot, którego genialności programu wyborcy nie zrozumieli - ale za 10 lat zgarnie 50%.

Ambicje połączone z osobistymi interesami - to one wczoraj zwyciężyły, nic innego. Po tylu latach nieudolnych, pełnych zakłamania rządów Platforma Obywatelska jest ciągle partią z realnymi szansami na utrzymanie władzy. Opozycja ma coraz mniejsze szanse na przełamanie monopolu kłamstw, kolesiostwa, arogancji, hipokryzji, co więcej - powoli coraz bardziej upodabnia się do tych, z którymi tak zaciekle walczy. Ludzie tracą wiarę, media przekrzykują się w ogłaszaniu bohaterów, brak jakiejkolwiek refleksji ze strony polityków - zwyciężyli.

Przy frekwencji tak śmiesznej, że żadne referendum nie miałoby z tym samym wynikiem mocy wiążącej. Przecież sam premier Tusk przy okazji warszawskiej, gronkiewiczowej hucpy (swoją drogą po raz kolejny mogę z dumą powiedzieć, że moja stopa w tak durnym mieście nigdy więcej nie stanie) apelował - niepójście też jest formą aktywności! Marzy mi się, by UE zmieniła zasady - nie ma 30% frekwencji, kraj traci prawo do wystawienia reprezentantów - co to za legitymizacja władzy, gdzie wygrywa się z 6-7% poparciem wszystkich uprawnionych do głosowania. Żart, nie legitymizacja.

Popatrzcie, kto "wygrał". Elita narodu, najlepsi z najlepszych, Ci, z których mamy być dumni, wysłani w bój by reprezentować z dumą ojczyznę, walczyć o jej interesy, prawa, pozycję. Nazwiska, osiągnięcia, znajomość języków, wiedza, talent. Śmiejecie się z nich? Z samych siebie się śmiejecie, widocznie na taką elitę stać polski naród - przejrzyjmy się wszyscy w lustrze, jesteśmy gorsi od Pitery, Kamińskiego (choć tego los jeszcze jak to piszę niepewny)... Bohaterów naszych czasów.

Tak, mam być dumny i cieszyć się, że palikociarnia przegrała. Gratuluję. W państwie, w którym problemy społeczne i gospodarcze sięgają zenitu, a bierność obywateli zniechęconych do polityki graniczy z absurdem stawiane dla ludzi władzy cele są oczywiste - zabezpieczenie osobistych interesów. Temu podporządkowane są ich działania, pogłębiany jest marazm, ba - ludzi wręcz zachęca się do tego, by nie głosowali... Przecież wtedy do zwycięstwa wystarczy rzesza zadowolonych urzędników, żelazny elektorat, kuzyni i rodzina, prawda?

Jeśli nie, zawsze jest PKW. Ciekawe, że w XXI wieku, przy obecnej technologii, zliczenie tak niewielkiej liczby głosów zajmuje tak wiele czasu, a komunikaty wydawane przez przedstawicieli szanownej komisji są często sprzeczne i opóźnione. Żałosne podsumowanie żałosnych wyborów.

W mej opinii nieważnych, absurdalnych, bez umocowania w głosie narodu. Zwycięzcy? Tych jest 51, którzy za tydzień będą się zza swego mandatu i pieniążków śmiali z tonącego okrętu, w dryfującej donikąd Europie. Klęska - a wszyscy się cieszą.