Z Niedzielą Palmową związanych jest wiele staropolskich zwyczajów m.in.chłostanie się palmami oraz połykanie pączków gałązki wierzbowej. Zapobiegać miało chorobom gardła, płuc i wszelkim bólom.
Najpopularniejszy zwyczaj to Dębowy Chrystus. Katolicy naśladowali wjazd Jezusa do Jerozolimy. Ubierano jednego z uczestników procesji na wzór Chrystusa Pana, sadzano na ośle i wśrod wesołych śpiewów prowadzono do drzwi kościoła , gdzie słano mu pod nogi gałązki wierzby kwitnącej. W wielu wsiach rzeźbiono w drzewie figurę Chrystusa na osiołku. Rzeźbę tę, zaopatrzoną w kółka, ciągnęli najstarsi i najgodniejsi reprezentanci społeczności.
W dawnej Polsce, na pamiątkę powitania Chrystusa przez lud Jerozolimy, dzieci wybranych rodzin senatorskich i książecych przynosiły palmy królowi polskiemu . Wręczaniu palm towarzyszyły oracje o treści religijnej. Klasztory i plebańskie szkółki wystawiały wzruszające widowiska, które w późniejszym czasie zaczęły ewoluować w kierunku parodii i Kościół zakazał ich wystawiania.
Aktorzy, nie mogąc liczyć na datki, przenieśli swoje widowiska poza teren kościołów. Przebierańcy wystawiali przedstawienia w pałacach dworach i karczmach, radując lud swoim wyglądem i oracjami. Grupy aktorskie dające takie przedstawienia nazywano pueri od łac. puer chłopiec, przerobione później na gwarowe puchery lub pucheroki.
Inne tematy w dziale Kultura
