Pirogronian Pirogronian
988
BLOG

[Falowa budowa materii] - skąd się wzięła prędkość światła?

Pirogronian Pirogronian Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 9

notka niniejsza jest w większości oparta na wpisie Milo Wolffa pt "Wyprowadzenie stałej elastyczności i prędkości światła", dostepnej pod adresem www.quantummatter.com/space-resonance/derivation-elastic-constants-speed-of-light/.

Wolff jest zwolennikiem koncepcji falowej budowy materii. Twierdzi, ze przestrzeń jest elastyczna i podlega drganiom. Odróznia się tu od innych "falowców", którzy wolą używać słowa "Eter". Dla mnie, jak zwał, tak zwał. W swoich rozważaniach nad budową wszechświata skupił się Milo wolff na elektronie. Stoi na stanowisku, ze poznać elektron, to poznać materię. W jego postrzeganiu, wszechświat to wielki rezonator, w którym przemieszczaja się fale materii, a w miejscu, gdzie fale te się ogniskują, znajdują się cząstki. Każda cząstka jest układem fal sferycznych, które nakładając sie na siebie, tworzą skalarne, sferyczne fale stojące.

Oto zilustrowanie tego zjawiska, linkowane ze strony Wolffa, quantummatter.com:

Wolff zaczyna od wprowadzenia wzoru na oscylator harmoniczny:

F = kx

k jest w tym wzorze stałą elastyczności, x- długością odchylenia, ktorą Wolff nazywa "charakterystyczną długością kompresji" przestrzeni, a F - siłą kompresji.

Wg Wolffa oscylator harmoniczny dobrze opisuje energię spoczynkową cząstki, gdyż energia ta jest w istocie energią oscylacji przestrzeni w centrum układu fal stojących. Bazując na tym założeniu, wprowadza kolejne równanie, w którym zrównuje energie spoczynkową cząstki z energią oscylatora harmonicznego:

mc² = ½kx²

 Jak z tego równania obliczyc stałą elastyczności? Wolff robi coś, co może niektórych zaskoczyć. Pod m podstawia masę wszechświata, a pod x - jego promień:

m = 1,44 * 10^53 kg

x = 10^26 m

k = 7,18 * 10^17 N/m

Następnie weryfikuje to, biorąc na tapetę proton - za m podstawia jego masę, a za x zasięg oddziaływań silnych:

m = 1,67 * 10^-27 kg

x = 2 * 10^-14 m

k = 7,18 * 10^17 N/m

Jak widać, stała elastyczności jest taka sama zarówno dla wszechświata, jak i dla protonu! Pasuje to do teorii Wolffa, wg której jest ona właściwością przestrzeni. Ostatnie porównanie robi Wolff dla elektronu, za x podstawiając jego "promień klasyczny":

m = 9,11 * 10^-31 kg

x = 2,82 * 10^-15 m

k = 2 * 10^16 N/m

Jak widać, stała elastyczności wyliczona z takich parametrów odstaje od porpzednich dwóch wyników o rząd wielkości. Rozbieżność ta może wg mnei wynikać z faktu, że adekwatnym przybliżeniem promienia elektronu byłby zasieg jego oddziaływań gluonowych. Możliwe, że Milo Wolff doszedł do podobnych wniosków, gdyż ostatecznie za stałą elastyczności przyjął wartość wynikającą z dwóch pierwszych podstawień.

Tu warto wtrącić, że widać w podejściu Wolffa nawiązanie do spostrzeżeń Nassima Harameina - jeden i drugi traktuje wszechświat i cząstki jako swego rodzaju całosci, w których obowiązują pewne wspólne prawa zachowania. Wolff pokazuje, że zarówno wszechświat, jak i proton, spełniają równanie oscylatora harmonicznego, Haramein zaś - że równanie Schwarzschilda. Obudwie obserwacje uważam za niezwykle interesujące.

Wracając do Wolffa i fal - traktując przestrzeń jako elastyczny ośrodek, próbuje on wyprowadzić prędkość rozchodzenia się w nim fal ze wzoru na prędkosć fali harmonicznej w strunie:

v = (F/Ro)^½

F - to znana nam już siła kompresji, Ro - gęstość struny (ośrodka). Wolff przyjął, że gęstość ośrodka jest tożsama z gęstością wszechświata, która wg najnowszych ustaleń jest bliksa gęstości "krytycznej", czyli odpowiadającej wszechświatowi płaskiemu:

Ro = 1,44 * 10^27 kg/m

Po podstawieniu wszystkiego, prędkośc fali w takim ośrodku jest bliska (z dokładnością do rzędu wielkości, biorąc pod uwagę rozrzut danych wejściowych) prędkości światła:

v = 2,2 * 10^8 m/s

Jest to tylko jeden z przykłądów wyprowadzania podstawowych dla dzisiejszej nauki stałych fizycznych z załozeń, że materia i wszechświat są połączoną w jedno wibracją, a każda cząstka ma przypisaną siłę dla siebie charakterystyczną, która wraz z jej masą jest przejawem działania ukrytego w niej oscylatora. Mam nadzieję, że jeszcze coś na ten temat napiszę, tymczasem zachęcam do samodzielnego zapoznania się z teorią falową. Nie tylko Milo Wolffa.

Pirogronian
O mnie Pirogronian

Drogi czytelniku. Nie chcę, żeby dochodziło miedzy nami do nieporozumień. Nie publikuję tutaj wiedzy objawionej. Jedyne, co robię, to mieszam w informacyjnym tyglu i wyławiam co ciekawsze moim zdaniem kawałki. Nawet, jeśli wykazuję się przy ich prezentacji dużym zaangażowaniem, to pamiętaj, że jestem w większości dziedzin tylko amatorem. Dlatego, mimo, że celowo nie wprowadzam nikogo w błąd, to pamiętaj, że... ...jesteś ciekaw, czy mam rację, to sam sprawdzaj informacje. Pozdrowionka :-P

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (9)

Inne tematy w dziale Technologie