23 stycznia 2008 r. wojskowy samolot CASA ulgł katastrofie, w której zginęli członkowie załogi i pasażerowie: w sumie 20 osób. Całe dowództwo sił powietrznych. Tragedia miała miejsce kilka miesięcy po objęciu rządów przez PO, więc odpowiedzialność polityczna MON była oczywista. Niestety, sam nie miał honoru, a premier od niego tego nie wymagał. Skomentowałam to w ten sposób, że ta katastrofa się powtórzy, tylko zapewne w większej skali - co było oczywiste dla każdego myślącego, cywilizowanego człowieka.
10 kwietnia 2010 r. rządowy Tu-154M, wiozący oficjalną delegację państwową na obchody katyńskie, rozbił się przy podchodzeniu do lądowania. Zginęłó 96 osób - w tym całe dowództwo Wojska Polskiego, dwaj prezydenci, parlamentarzyści, szefowie najważniejszych instytucji w państwie. Dochodzenie powierzono z ufnością Rosjanom, chociaż opozycja zarówno polska, jak i rosyjska, przestrzegałam przed straszliwymi i długofalowymi konsekwencjami takiego postępku. Od początku było wiadomo, że "wsie pogibli", bo przecież przy takiej katastrofie ... Rosjanie coś tam nabazgrali w raporcie, nakłamali w nim, ile chcący, co poszło w świat, a nasz premier powiedział, że "raport jest nie do przyjęcia". Raport nie do przyjęcia funkcjonuje do dziś.
5 lipca 2014 r. pod Częstochową doszło do katastrofy, w której zginęło 11 osób. Może dlatego, że wypadek miał miejsce na ziemi polskiej, nie rosyjskiej, jednej osobie udało się przeżyć - osoba ta została uratowana przez osoby postronne (w chwili pisania notki lekarze donoszą, że stan zdrowia rannego poprawia się. Mam nadzieję, życzę tego tej osobie i rodzinie, że przeżyje). W akcji ratunkowej brało udział 16 zespołów ratunkowych. Akcja zabezpieczania miejsca wypadku nie ustała na czas nocy - w tym przypadku dochodzenie, jak mi się wydaje, będzie rzetelne.
Nie znamy w tej chwili przyczyny wypadku pod Częstochową. Mam jednak głębokie przekonanie, że gdyby wyjaśnianie katastrofy smoleńskiej nie było tak drastycznie zakłamane, to może - może - do tej katastrofy by nie doszło.
Ruskie poputcziki mogą sobie darować "tańczenie na grobie". Ja jestem odporna na odwracanie kota ogonem, więc Amsterny, Lchlipy, Nerwice i pozostałe, co to ponad cztery lata już drą łacha z ofiar katastrofy smoleńskiej, mogą sobie darować komentowanie u mnie - będę wycinać równo z ziemią bez ostrzeżenia.
Ta notka ma jeden, jedyny, cel: niech wreszcie w tej Polsce zrobi się choć odrobinę norlamniej.
Inne tematy w dziale Polityka
