Parę dni temu usłyszeliśmy w mediach, że Parki Narodowe otrzymały polecenie dokonania wyceny swej wartości. Media wskazywały na absurd tych decyzji.
Dyrektor Tatrzańskiego Parku Narodowego, stwierdził, że jest on bezcenny. Wszystkim wydawałoby się, że jest to odpowiedź prawidłowa. Jak bowiem wycenić górę, jak wycenić strumień i śpiew ptaka.
Jednak z punktu widzenia księgowości każda rzecz ma swoją wartość. I Ministra Srodowiska, który wystąpił z takim żądaniem, nie interesuje śpiew ptaków, ich ochrona, ochrona wód lecz ich materialna wartość. Wydał więc stosowne zarzadzenie.
Wszyscy z ubolewaniem pokiwliśmy głowami. Postukaliśmy się palcami w głowy.
I zapomnieliśmy nazajutrz o kolejnej schizofremii władzy.
Czy słusznie?
Każda wycena majątku odbywa się w oparciu o określone reguły. Może być dokonana przez uprawnionych rzeczoznawców. I jest dość kosztowna. Parę lat temu za operat szacunkowy nieruchomości gruntowej o powierzchni trochę ponad 5 ha płaciło się ponad 3 tysiące złotych. Jeśli ceny nie uległy zmianie, to ile będzie kosztowała wycena 30) tysięcy hektarów (tak jest powierzchnia parków narodowych w kraju). Do tego dojdą budowle, budynki, drogi, samochody, etc.
Wszystkie te koszty społeczne (gdyż zostana opłacone z podatków) zostaną przejęte przez jedną grupę zawodową. Przez rzeczoznawców majątkowych.
300 tysięcy hektarów to może nie największy obszar.
Ale musimy pamiętać, że Minister Środowiska jest również Najwyższym Leśnikiem w kraju.
W przypadku Lasów Państwowych sprawa wyceny wyglada już zdecydowanie poważniej. Bo obszar Lasów Państwowych to niemal 28 procent całego kraju.
Ile to hektarów?
Policzmy: powierzchnia Polski to 312 tysięcy kilometrów kwadratowych; czyli powierzchnia lasów państwowych wynosi ponad 100000 kilometrów kwadratowych. Po przeliczeniu na hektary daje to liczbę 10.000.000, (słownie dziesięć milionów) hektarów. Wycena takiej nieruchomości będzie kosztować ogromną ilość pieniędzy. Nawet, gdy Lasy Państwowe uzyskają solidny rabat.
Wiemy już kto zarobi te pieniadze.
Wydaje się jednak, że to zbyt pochopny wniosek. Nie śpieszmy się z nim tak. Chwilkę pomyślmy. No właśnie. Czy na pewno wiemy kto zarobi te pieniądze?
Czy nadal uważamy, że pomysł zasługuje jedynie na pukanie się palcem w czoło? W którym momencie przestajemy się pukać w czoło? Wycena 300 tysięcy hektarów – głośne pukanie w czoło. Czy wycena pięciuset tysięcy hektarów stanowi granicę gdy przestajemy się pukać w czoło? Czy ,może dopiero wycena miliona hektarów będzie tą granicą?
A może nie ma granicy?
Czy prócz wydatkowania ogromnych pieniędzy z budżetu wycena tego majątku ma jeszcze jakieś znaczenie?
Zdajemy sobie sprawę, że wartość rynkowa ( a o takiej piszę) nie jest stała. I w nieprzewidywalnych okolicznościach może się zmieniać w czasie.
Nawet bardzo zmieniać.
Możemy więc przyjąć, że ta wartość - po zakończeniu wyceny, może się w ciągu roku zdazaktualizować. Zgodnie z urzędowymi procedukami operat szacunkowy traci na aktualności w ciągu paru miesięcy. I raczej dzieje sie to w ciągu dwóch miesięcy a nie w ciągu miesiecy dziewięciu.
Po cóż więc ponosić te ogromne koszty?
Oczywiście mogą istnieć rózne przyczyny, prócz tej o której wspomniałem wyżej.
Zwykły obywatel dokonuje wyceny swojego majatku w okreśłonych okolicznościach. Podobnie rzecz się ma z wyceną firmy. Właściciele czynią to jedynie wtedy, gdy mają zamiar podjąć decyzje zwiazane ze sprzdażą lub zastawieniem swojego majątku.
Czy nadal uważamy, że pomysł zasługuje jedynie na pukanie się palcem w czoło?
Czy Polska się ceni czy ... już sprzedaje?
pierwowzór (zmanipulowany) ukazał się na W24
