Urzędasy z Państwowej Komisji AntyWyborczej udają, że uczciwie zarabiają na swoje pensje. Tak się zaangażowali w to udawanie, że nie wystarczyło im czasu na wypełnianie ustawowych obowiązków i listy Korwinowi nie zarejestrowali. Korwin, wiadomo – cham, więc zamiast udawać, że Alles in Ordnung, poskarżył się do Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy udał, że się sprawą zajął, szczęśliwie nie musiał przesadzać z pantominą, jako że pretekst do zbycia natręta szybko odnalazł w lewie wyborczym – skargi wyborcze można składać zaraz po wyborach. Idźcie do restauracji i oświadczcie kierownikowi sali, że dwa miesiące temu podano wam do picia mętną wodę. Kierownik nawet bez udawania nie będzie wiedział o co właściwie wam chodzi.
Najwyżsi funkcjonariusze Bandy Czworga udają, że wszystko jest w jak najlepszym demotfukratycznym ładzie. Tusk i Sikorski mają czas na pyskówki ze „stadionowymi bandytami”, a zagrożenie ważności wyborów ich nie niepokoi. Ci panowie mają wprawę w udawaniu, więc nie ma się co dziwić. Dziwić może co najwyżej okoliczność, iż są w tym kraju jeszcze tacy, którzy na gładkie gadki tow. Tuska dają się jeszcze nabierać.
Obiecanki partii Bandy Czworga udają programy wyborcze, choć w istocie są zapowiedzią dosypania korupcyjnej kasy niektórym i podwyższenia haraczu wszystkim pozostałym. Ci niektórzy także na wiele nie powinni liczyć, jako że są to zapowiedzi, czyli kwestie ulotne i transcendentalne, w przeciwieństwie do brzęczących i szeleszczących konkretów. Wszak każdy prawdziwy polityk na widok cudzych pieniędzy oświadcza z przekonaniem „To moje!”
Towarzysze z PPP-S80 udają odpowiedzialnych jedynie z przekory lub dla żartu, przecież nikt normalny nie uwierzy w ich fantastyczne wizje rozdawania kasy na lewo i prawo w obecnym stanie finansów państwa. Towarzysze z PPP-S80 wprost nawiązują do klasyka kina niemego, Bastera Kitona – z kamienną twarzą opowiadają dowcipy. Dotąd nawet udanie, ani razu z roli Robina Huda nie wypadli.
A tak zwani wyborcy mogą coś udać? Oczywiście. Społeczeństwo powinno udać się 9 października do kina, na majówkę, na spacer czy też po prostu pozostać w domach i z rozbawieniem obserwować w telewizorze pocących się polityków. Jeśli frekwencja nie przekroczy 20%, to z pewnością z ekranu wyfruną wyrazy zaniepokojenia kondycją demotfukracji, co będzie bardzo zabawne w kontekście obecnego braku zaniepokojenia kondycją demotfukracją po uzurpatorskiej decyzji PKW.
Na koniec należy wspomnieć o osobie, która niczego nie udaje. Niejaki Eli Sohar to człowiek bardzo wrażliwy, byle drobiazg może wytrącić go z równowagi. Na wieść o pomyśle, aby pewien izraelski futbolista grał w reprezentacji Polski, pan Sohar eksplodował i obarczył ”większość Polaków” odpowiedzialnością za nazistowskie ludobójstwo. Sami widzicie – Eli Sohar to idiota, który nie boi się gardzić prymitywnym pragnieniem udawaniem mędrca. Pełen szacun, ziomalu!
Inne tematy w dziale Polityka
