Niepostrzeżenie znaleźliśmy się na powrót w rzeczywistości prl. Zaskoczenie jest tym większe, że w czasy topornego socjalizmu za rączkę przeprowadził nas Tusk Donald, człowiek do niedawna wyzywany od liberałów. Oszczercy mają się teraz z pyszna.
Państwo znowu wzięło odpowiedzialność za życie swoich niewolników, wyręczając ich w trudzie rozwiązywania problemów osobistych. Paneuropejska Zjednoczona Platforma Reketerska nawiązała do najlepszych wzorów wytyczanych przez narodowych bohaterów, towarzyszy Gomułki, Gierka i Jaruzelskiego. Istnieje możliwość – a raczej nadzieja – że uznania doczeka także pionier prl, towarzysz Bierut. Wystarczy dać Tuskowi Donaldowi trochę czasu do dyspozycji, na pewno go nie zmarnuje.
Państwo wie lepiej, co jest dla niewolników zdrowe, przeto MinZdrow wprowadzi kolejne ograniczenia dla palących papierosy. Nie, wróć. To za mało socjalistyczny pomysł. MinZdrow wprowadzi kolejne ograniczenia dla prywatnych firm, zabraniając w nich palenia (przez „prywatną firmę” należy rozumieć nie tylko pomieszczenia firmy, lecz i służbowe samochody). O, teraz jest dobrze.
Państwo wie lepiej, co jest dla niewolników dobre, dlatego wprowadza sztywne marże na leki. To spóźniony o ponad 20 lat akt zadośćuczynienia dla wszystkich dotkniętych po 1989 roku szokiem cenowym, kiedy z dnia na dzień okazało się, że cena chleba w sklepie A i cena chleba w sklepie B się różni. Społeczne narzekania ówcześni krwawi neoliberałowie bezdusznie odrzucili. Dzięki wybitnemu działaczowi ruchu socjalistycznego, na razie w funkcji premiera, a nie pierwszego sekretarza, czasy jednocenowej normalności powoli wracają. Znając żelazną konsekwencję tow. Tuska można zakładać, że sztywne marże na leki to wstęp do sztywnych marż na chleb, mięso, lokomotywy i usługi.
Państwo wie lepiej, co jest dobre dla dzieci, dlatego przy pierwszej lepszej okazji odejmie mu rodziców przenosząc ich do więzienia, a samego 3-latka umieści w domu dziecka. Albo od razu wcieli do komsomołu. Służba socjalizmowi zatrze w pamięci dziecka traumę wywołaną bestialstwem biologicznych reproduktorów i wychowa go na wiernego wyborcę pzpr.
Państwo wie lepiej, co niewolnicy powinni robić z pieniędzmi, dlatego te pieniądze im odbierze. Socjalizm opiera się na rozbudowanej biurokracji i skarlałej inicjatywie prywatnej, dlatego potrzeby budżetowe są większe niż w kraju dzikiego, jaskiniowego leseferyzmu. 1200 PLN do kieszeni niewolnika generuje stratę budżetową i nieuzasadniony wzrost bogactwa rodziców-katów. Likwidacja ulgi na dzieci generuje dochód budżetowy umożliwiający pzprowi wcielanie się w dobrych (aczkolwiek nieprzesadnie hojnych) wujków, rozdających dzieciom kieszonkowe w wysokości 68 PLN( „zasiłek rodzinny” – śmieszne, prawda? A mówią, że Lewica nie ma poczucia humoru. Jak widać ma. Oto jeszcze jedna próbka bolszewickiej wesołkowatości: dwoje dzieci to nie jest rodzina wielodzietna, zażartował poseł pzpr Szejnfeld Adam).
Państwo ogólnie wie lepiej, co jest dla niewolników dobre, zatem można założyć, że powyższe rozwiązania to jeszcze nie bajka, a jedynie do niej wstęp. Pozostaje niecierpliwie czekać na kolejne odcinki opowieści z mchu i paproci, których towarzysz pierwszy sekretarz nam nie poskąpi.
Inne tematy w dziale Polityka
