Nad przepaścią....

Przed chwilą wstałam, zaparzyłam kawę, zajrzałam na pocztę, fejsa i salon

Wszystko w porządku - cały świat jest na swoim miejscu

Gotów, aby mnie czegoś nauczyć

Podoba mi się to zdjęcie wielce, może z powodów artystycznych, może z powodu zawierzenia, zaufania, oddania się bez zająknięcia

Ja tak nie umiem

Jeszcze...

 

Pomyśl, że wszystko co Cię spotyka jest po coś

Gdybyś mógł zrobić wysiłek przedarcia się ponad poziom dla Ciebie zrozumiały, odetchnąłbyś z ulgą

Bo to co widzisz, jest tak naprawdę zupełnie czymś innym, a Ty się tak głupio upierasz

I przejmujesz się, i nie śpisz po nocach

Ofiara fiksuje na swej bezradności

Zwycięzca bierze odpowiedzialność

To jest ta różnica

 

Mam mentorkę, zawsze imponowała mi spokojem, ciepłem, odwagą, dyscypliną, życzliwością, otwartością, postawą pełną miłości do ludzi

Żelazną kondycją, emanacją radości, uśmiechem na twarzy

Niedawno spotkała ją tragedia rodzinna, zmarł syn

Przyszła refleksja jak sobie poradzi w chwili próby, a jest dobrze po osiemdziesiątce

Nie zawiodłam się - jej siła, mądrość, spokój i zawierzenie są tak prawdziwe jak gwiazdy na niebie

Jaka to ulga, że właśnie tak

 

I tak z innej, a może tej samej beczki -

ofiara będzie wciąż i wciąż prowokowała ataki, bo nigdy jej dość

Uważa, że ciosy jej się należą, bo ten wdruk jest niezwykle silny

Tylko, że już wystarczy

Kurcze, no wystarczy już...