O roku ów!

Dałeś to, co najlepsze.
Twój krzyż.

Uczniów małych i dorosłych, którzy chcieli odejść.
Sąd z życzliwym Piłatem.
Śmierć brata jak Łazarza, którego wskrzesisz.

I to biczowanie tęsknotą za miłością.
Miłością zalęknioną a wierną.

.........................................................

Popatrz z wysokiego krzyża.
Policzkiem dotykam stygnące nogi po których spływa tężejąca krew.
Łzami umyłbym Ci stopy z jerozolimskiego kurzu.
Ale łzy nie płyną...

Pozwól zapłakać, niech wiedzą jak bardzo Cię umiłowałem...i Twój krzyż.