Trybunał Konstytucyjny Niemiec zanegował wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE sprzed 1,5 roku w sprawie Europejskiego Banku Centralnego (konkretnie: programu kupowania obligacji państwowych). EBC, znajdujący się niedaleko Karlsruhe (siedziba TK RFN), bo we Frankfurcie, wbrew rządowi w Berlinie , forsował bardziej elastyczną politykę ekonomiczną, korzystną szczególnie dla mniej trzymających dyscyplinę finansową państw Europy Południowej. Czynił to, gdy prezesem EBC był Włoch Mario Draghi, czyni to i teraz przy Francuzce Christine Lagarde. Europa Północna, a zwłaszcza Niemcy, były do tego w kontrze. Okazało się, że najważniejszy kraj UE jest „ostatnią instancją” dla instytucji Unii. Skoro tak, to dlaczego Niemcy mogą, a inne kraje nie? TSUE w Luksemburgu podejmuje szereg kontrowersyjnych decyzji uderzających w interesy ekonomiczne i polityczne poszczególnych krajów UE-27. Skoro Niemcy zapaliły dla tego czerwone światło, to teraz inni mogą pójść ich śladem. Tym bardziej, że niemiecki TK już w swoim czasie … opóźnił ratyfikację przez Berlin Traktatu Lizbońskiego. A równolegle Bundestag poszerzył swoje kompetencje odnośnie blokowania decyzji UE i unijnej legislacji. Na decyzję Trybunału w RFN zareagował TSUE: Niemcy mają wykonać i nie dyskutować. Już to widzę...
*komentarz ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (09.05.2020)
