Szanowny Panie Przewodniczący Rady Europejskiej, był Pan twarzą negocjacji przed referendum w Wielkiej Brytanii. Zastąpił Pan Junckera, który – przeczuwając pismo nosem – sprytnie się wycofał. W wyniku tych rokowań Wielka Brytania jako pierwszy kraj w historii EWG-UE wystąpiła z „politycznej Europy”. Potem uczestniczył Pan w rozmowach z rządem w Londynie – a także przywoływał go do porządku w mediach − w trakcie negocjacji o warunkach rozwodu Londynu z Brukselą. Czynił to Pan także przed samym głosowaniem w Izbie Gmin. Teraz grozi nam „no deal” − czyli brak porozumienia, a więc rozstanie się z Wielką Brytanią „na ostro”. Ponosi Pan za to współodpowiedzialność- oczywiście nie będąc jedynym autorem tej kompromitacji. Chciałbym wiedzieć, co ma Pan do powiedzenia polskim emerytom, którzy na przykład przyjechali na Wyspy, aby opiekować się swoimi wnukami (takich przypadków są tysiące), a teraz będą mieli kłopoty z otrzymaniem polskiej emerytury, bo unijne regulacje w tym zakresie dotyczą tylko krajów UE? Co Pan powie Polakom, którzy po latach pracy w Anglii przyjechali czy przyjadą do Ojczyzny i będą mieli taki sam problem z emeryturami? Czy wie Pan, jak duże problemy będą z wypłatą ubezpieczeń na wypadek choroby czy nieszczęśliwych wypadków dla Polaków, którzy są czy znajdą się w W. Brytanii, a nie są objęci tamtejszym systemem? Oczekuję odpowiedzi.
*pełna wersja tekstu, który ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (26.01.2019)
Komentarze