Rafał Aleksander Ziemkiewicz, znany dobrze opinii publicznej chłop małorolny (1 ha gospodarstwa), odkrył, jaka jest właściwa motywacja propozycji zmian w funkcjonowaniu Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Prawdziwym celem prób zmian w systemie KRUS - nikt by chyba na to nie wpadł - jest uciszenie opozycyjnego, niezależnego publicysty:Rafała Ziemkiewicza.
Jest wreszcie kwestia biurokratycznego absurdu czyniącego rolników z osób, które będąc właścicielami ponad hektara ziemi rolnej i nie pracując etatowo ani nie prowadząc firmy (co z mocy prawa z KRUS wyklucza) utrzymują się z działalności artystycznej, naukowej lub publicystycznej. Wedle mojego rozeznania takich osób jest w Polsce kilkadziesiąt. Oczywiście, gdy należy do nich publicysta od lat głoszący swój brak szacunku dla jedynie słusznych sił politycznych oraz stojących za nimi salonów, i to przypadkiem taki, na którego nie sposób znaleźć innego "bata", trąbi się, że to właśnie ta grupa winna jest wielomiliardowego deficytu. Ale, mówiąc delikatnie, sensu w tym niewiele.
Nie słyszałem, by ktoś obciążał winą za deficyt finansów publicznych tych kilkudziesięciu chłopopublicystów czy chłopoartystów (analogia werbalna do PRLowskich chłoporobotników). Mówi się o ogólnych skutkach dla deficytu i długu publicznego, jakie powoduje cały system KRUS. Wyłączenie z niego chłopopublicystów i chłopoartystów nie dałoby oczywiście żadnej zauważalnej zmiany w publicznych finansach, natomiast byłoby pożądaną - pożądaną dla samych zasad - likwidacją furtki do bezczelnego dojenia współobywateli przez ludzi o bardzo wysokich dochodach. Dojenia, z którego Ziemkiewicz jawnie korzysta. A już wynajdywanie wytłumaczenia, że sednem postulatu odebrania ulg z tytułu przynależności do KRUS małorolnym chłopom dorabiającym publicystyką jest nic innego, jak tylko uderzenie personalnie w Ziemkiewicza, to wybujały, wręcz groteskowy egotyzm.
Inne tematy w dziale Polityka
