W zasadzie salon24 ma osobę odpowiedzialną za Mazowsze. Blogera, który na rowerze przemierza Mazowsze drogami, dróżkami i bezdrożami odsłaniając przed nami co smakowitsze mazowieckie kąski, pokazując na zdjęciach miejsca warte uwagi. Ja jedynie z doskoku, przejazdem. Bo nijak znad Wielkch Jezior Mazurskich na lotnisko im. Struzika dojechać nie można, północnego Mazowsza nie zaliczywszy. Miałem zamiar - przed wyjściem do pracy - napisać niedzielną, ekumeniczną notkę, bo jadąc przed miesiącem do Modlina wstąpiłem do sanktuarium Św. Stanisława Kostki w Rostkowie.
Jednak jako nienawistne pisowskie dziecię nawet przy niedzieli trochę piany z pyska utoczyć muszę. Bez tego nie mogę, jakaś lampka diabelska zapłonęła mi w głowie.
To przez tego blogera odpowiedzialnego za Mazowsze. To przez niego, doszedłem do wniosku, że rodzina Janke dość sprytnie zarządza tym salonowym biznesem. Samemu stojąc z boku, a role rozdzielając tak by każda flanka zabezpieczona była należycie. By nikt nie zarzucił prawicowości, lewicowości, środkowatości, zbytniego liberalizmu, czy uchowaj Boże skrajnego libertynizmu. Zgodnie z tym modus operandi - właścicieli portalu - nieoceniony echo24 chroni salon24 przed ostatnim stadium paranoidalnej, pisowskiej schizofrenii politycznej zrodzonej z maniakalnej nienawiści wszystkich do wszystkich. Przed atakiem zadżumionego politycznie, rozwścieczonego pisowskiego roju atakującego z nieprzystojną idiosynkrazją typowego ortodoksa, promieniującą obłąkańczą nienawiścią przypominającą czasy palenia czarownic ( koniec cytatu )
Nie do zastąpienia bloger Stary jest jak prokurator generalny ZSRR. Andriej Wyszynskij - nie znasz dnia ni godziny kiblowego procesu - bang ! bang ! Ban za używanie anglicyzmów ! ban za wszystko i wszystko jasne. Starosta Melsztyński - ministerstwo wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Bloger kemir - temperowanie antypisowsko zadżumionych, słowotwórczych zapędów blogera echo24. Bloger Sowiniec - budowanie tytułotwórczego poczucia wartości blogera Starego. Blogerka maja24 - muza blogera Sowińca, służąca do wyrażania zachwytu nad kobiecym intelektem. Norach - bloger poeta. Dział kulturalny salonu 24. Jedyny poeta na świecie dostrzegający w błękicie południowego Atlantyku, brąz kalesonów ( on wie o co chodzi ) Już po tej krótkiej wyliczance widać, że wszystkie flanki salonu24 są zabezpieczone lepiej niż zamek w Trembowli przed pohańcami.
Zatem mogę już - nieco uspokojony, wylawszy żółć pisowską - wrócić do Rostkowa. Zgodnie z przekazami historycznymi w miejscu dzisiejszego sanktuarium stał dwór Kostków, w którym w 1550 roku urodził się Św. Stanisław Kostka, jeden z patronów Polski. Syn kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki i Małgorzaty Kryski, córki właściciela dóbr w Drobinie. Zgodnie z tradycją na terenie sanktuarium znajduje się kamień z odciśnięta stopą świętego, lipa pod którą jako młodzienieć modlił się i staw nad, którym kontemplował.
W Rostkowie dorastał, tu został przez matkę uformowany i stąd - z poparciem biskupa Hozjusza - wyruszył z bratem Pawłem najpierw do Wiednia, a potem do Rzymu, po świętość. Umiera 15 sierpnia 1568 roku i zostaje pochowany w kościele św. Andrzeja na Kwirynale, który odwiedziliśmy wirtualnie w notce z lutego 2019 roku.
https://www.salon24.pl/u/siukumbalala/935697,rzym-w-obiektywie-aparatu-druh-synchro
Kult Stanisława Kostki, człowieka żarliwej wiary zrodził się spontanicznie i już w roku 1606 papież Paweł V ogłasza go błogosławionym, a w 1726 papież Benedykt IV dokonuje uroczystej kanonizacji.
Kościół św. Andrzeja na Kwirynale
Tak w bardzo dużym skrócie wygłądało jeszcze krótsze, bo ledwie 18 - letnie życie Świętego Stanisława Kostki. W 1926 roku do kościoła w Rostkowie trafiają jego relikwie, a w 1967 roku, podczas uroczystości 400 - lecia śmierci Św. Stanisława w rostkowskim kościele gościł Prymas Polski ks. kardynał Stefan Wyszyński i późniejszy papież, metropolita krakowski ks. kardynał Karol Wojtyła. 12 maja 2000 roku, kościół w Rostkowie zostaje podniesiony do rangi sanktuarium.
Dworek w Rostkowie ( XIX w.)
Jan Paweł II przy sarkofagu Św. Stanisława Kostki w kościele na Kwirynale
" Młodzi mają dziś w Polsce trudną młodość, czasem wydaje im się, że nie mogą sprostać, czasem szukają wyjścia poza Ojczyzną. Dla wszystkich : i tych co odchodzą z Ojczyzny i tych, co zostają, niech św. Stanisław Kostka będzie patronem, patronem trudnych dróg życia polskiego, życia chrześcijańskiego. Szukajmy u niego stale wspomożenia dla całej młodzieży polskiej, dla całej młodej Polski "
