JAK RADZIECKI NAUKOWIEC Z DZIKIEGO LISA ZROBIŁ UŁOŻONEGO PSA?

Przeciętnemu obytemu z podstawami genetyki populacyjnej w tym z prawani Grzegorza Mendla. Rozumiejącym czym jest dryf genetyczny - w wyniku tych procesów czym jest zmienność w występowaniu alleli (genów) eksperyment Dmitrija Bielajewa wydaje się tożsamy z doborem sztucznym. Czm jest dobór sztuczny?

Dobór hodowlany, dobór sztuczny, selekcja sztuczna – szczególny przypadek doboru naturalnego, gdzie dostosowanie jest warunkowane subiektywną oceną i działaniami hodowcy. Dobór hodowlany został zauważony przez Karola Darwina, choć nieświadomie był stosowany przez tysiąclecia w kulturach ludzkich -za wikipedią

Proces doboru sztucznego miał polegać na stopniowym selekcjonowaniu cech użytkowych u udomowionych zwierząt hodowlanych. Najpierw wybierano te najmniej agresywne, ale posiadające inne porządane cechy - jak np. duża masa ciała, czy gęsta sierść. Innymi słowy, gdy wyselekcjonowało się mniej agresywne zwierzęta o dużej masie ciała, to z tego zbioru separowało się do rozrodu te, które posiadały długą gęstą sierść, ale też inne cechy które można w przyszłości wyselekcjonować.

Przy obecnym stanie wiedzy wiadomo, że jest to model uproszczony. Podważyły go trwające od lat pięćdziesiątych do dzisiaj eksperymenty rozpoczęte przez doktora biologii Dmitrija Bielajewa. Uczony został poproszony przez hodowców lisów o wyhodowanie mniej agresywnej odmiany tych zwierząt. Zaczął, ma się rozumieć, od wybierania do rozrodu najmniej agresywne osobniki. Podczas trwania eksperymentu już po kilku pokoleniach uzyskał duże zmiany nie tylko behawioralne, ale też anatomiczne: mniejsze gruczoły wytwarzające adrenalinę na nerkach, mniej adrenaliny we krwi, a więcej serotoniny.

Inny czas dojrzewanis do wieku rozrodczego, różnice w ilości rui, oklapnięte uszy, zawiniete do góry ogony, krótsze kończyny, zmiane w pigmentacji futra (co sprawiło, że przestało się one nadawać na okrycie bogatych pań), krótsze pyski i szersze głowy, mniejsze mózgi - co przypomina cechy infantylne - obecne u szczeniąt. Zachowanie potomstwa wybranych do rozrodu lisów coraz bardziej przypomina te u psów. W przeciwieństwie do dzikich lisów te z eksperymentu Dmitrija Bielajewa wodzą oczami za oczami człowieka, żeby sprawdzić co zamierza. Skamlają, przytulają się do człowieka liżą rękę.

Nie mamy w tym przypadku dobierania każdej z cech z osobna podczas kolejnych cyklów krzyżowania i rozrodu. Wszystkie cechy behawioralne i anatomiczne u lisów Dmitrija Bielajewa pojawiły się za jednym zamachem. U lisów dobieranych pod względem przejawiania łagodnego usposobienia. Geny kodujące te wszystkie cechy są sprzężone z genami warunkującymi niższy poziom agresji. Prawidłowość tą podkreślił Dmitrij Bielajew. Potem inni badacze z większym i mniejszym natężeniem obserwowali ją u innych gatunków, w tym wyspiarskich nie hodowanych przez ludzi. Zjawisku temu nadano nazwę: SYNDROM UDOMOWIENIA:

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Domestykacja_zwierz%C4%85t

Uczeni zaproponowali wyjaśnienie tego powtarzalnego u lisów Dmitrija Bielajewa zjawiska. Nawiązując do koncepcji evo-devo postawili tezę, że te wszystkie zmiany znajdują początek na etapie embrionalnym, gdzie prekursorem komórek macierzystych dających początek wielu narządom jest grzebień nerwowy:

Grzebień nerwowy – multipotencjalne komórki neuroektodermy, zdolne do migracji, z których rozwija się wiele rodzajów komórek dorosłego organizmu. Nazywane niekiedy czwartym listkiem zarodkowym. Występuje u kręgowców i w ograniczonym stopniu u osłonic-za wikipedią

Nie wiem dlaczego w polecanych poniżej artykułach nikt nie użył słowa: plejotropia. Mamy do czynienia z oddziaływaniem tych samych genów na różne cechy zatem z plejotropią. Zagadką jest natomiast sam mechanizm tych zmian. Znając jedynie prawa Mendla Dmitrij Bielajew mówił o właczania i wyłączaniu genów. Współcześni badacze, niektórzy z nich, mówią o mutacjach w genach regulacyjnych, które odpowiadają za zredukowaną dystrybucję komórek do powstajacych nardządów.

Z tego rzekomo powodu w uszach lisów Dmitrija Bielajewa jest mniej chrząstki-kolagenu i dlatego opadają zamiast stać, jak u dzikich lisów. Że skutkuje to mniejszą ilością barwnika w sierści i tak dalej. W związku z tymi hipotezami pojawiają się poważne wątpliwości. Za każdym razem, gdy badacz udomawia lisy pojawiają się tego rodzaju losowe mutacje? Byłoby to prawdopodobne, gdyby były nielosowe! :)

https://slawekp7.wordpress.com/2021/06/05/nielosowe-mutacje-w-goracych-miejscach-mutacyjnych-mechanizmy-epigenetyczne-ewolucja-w-super-tempie-o-nowej-syntezie-ewolucyjnej/

Poza tym nawet gdyby przyjąć wyjaśnienie mutacjonistów w dalszym ciągu nie wiadomo dlaczego proces doboru najmniej agresywnych lisów za każdym razem uruchamia taki mechanizm genetyczny? Dlaczego geny warunkujace redukcję agresji z pokolenia na pokolenie redukują ją coraz bardziej? Dlaczego te geny sprzężone są z kodującymi wymienione powyżej cechy anatomiczne? Dlaczego tych cech nie widać u dziko żyjących lisów, lub hodowlanych nie poddanych tego rodzaju selekcji sztucznej? Ostatnie pytanie. Gdyby zaczęto dobierać lisy pod względem oklapnietych uszów, zadartych ogonów, czy jakiejkolwiek cechy, która jest sprzężona z genami łagodności, to co by z tego wyszło? Czy selekcjonując geny na coraz bardziej oklapłe uszy uzyskanoby redukcję agresji?

W popularnych blogerskich streszczeniach piszą, że wyniki badań Dmitrija Bielajewa i tych, którzy je kontynuują dowodzą prawdziwości darwinizmu. Nie! Zatem jest to błąd logiczny ze złej analogii! Podkreślono to w tym artykule:

https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.160107#RSOS160107F2

„Badania na zwierzętach udomowionych można uznać za dziwaczne eksperymenty z zastosowaniem sztucznej selekcji - bez analogii do prawdziwej ewolucji. Zatem, czy można je uznać za bezwartościowe?

Jednak z drugiej strony zwierzęta udomowione oferują przedmioty badań potencjalnie bardziej dostępne niż gatunki dzikie, a możliwości integracji evo-devo z innymi podejściami, takimi jak genetyka populacyjna, archeologia i genomika, wydają się nieskończone.”

Evo-devo pojęcie, które padło tylko raz. Gdzie: plejotropia czy: epigenetyka?

Źródła: