Wczoraj

Wczoraj

stanowcze gesty

rysunek wśród szkieł

kolorowe wciąż marzenia

owoc bardzo soczysty 

pożywić się nim

pobledną lica rumiane

gorycz wyleje się z dzbana

nuty porozwieszane na sznurkach

drży każda intensywniej niż

za kotarą inny świat

w y g a s a

oni słyszą muzykę

dziś nie tańczą rumby

splot słoneczny bez słońca

mróz piruety mróz

o d d e c h

sok między palcami

jak czas przecieka szybciej

sznurki poplątały rytm

nie rozróżniasz

w niechęci

kawałek szkiełka

rozpostarłaś skrzydła

migoczą w kalejdoskopie

soczysta senność

o b r o n a

skostniałe dłonie

kreślą kolejne linie

burząc mroźny obraz

ogrzewasz westchnieniem

n i e z w y c i ę ż o n a

lekkość unosi cię dalej i dalej

wciąż wyżej i wyżej

bledną lica

kolor

ma smak

dojrzałych wiśni

gliniany dzban ich pełen

mroźnym  porankiem

wśród szkieł

bez ciebie

(C) Irena Ewa Idzikowska, 

                         29 stycznia 2017 r.

__________________________________
Fotografia z sieci