Ponowne rozpoczęcie procedury ułaskawienia Kamińskiego i Wąsika niewątpliwie prowadzi do takiej kompromitacji.
Art. 139 Konstytucji [Prawo łaski]
Prezydent Rzeczypospolitej stosuje prawo łaski. Prawo łaski nie stosuje się do osób skazanych przez Trybunał Stanu.
Akt łaski jest to całkowite lub częściowe darowanie sprawcy skutków kary orzeczonej wyrokiem sądu. Nie jest to więc uchylenie wyroku ani uniewinnienie skazanego, a jedynie odnosi się do skutków wyroku sądowego.
Wyrok z dnia 30.03.2015 Sygn. akt II K 784/10 skazujący :
Mariusza Kamińskiego na
3 lata pozbawienia wolności i
10 lat zajmowania stanowisk
Macieja Wąsika na
3 lata pozbawienia wolności i
10 lat zajmowania stanowisk
W Listopadzie 2015 roku Prezydent zastosował prawo łaski w stosunku do Kamińskiego i Wąsika , które było całkowitym darowaniem im skutków kar orzeczonych wyrokiem sądu pierwszej instancji wymierzony obu skazanym na okres 3 lat pozbawienia wolności i 10 lat zajmowania stanowisk.
Aktem tym Prezydent nie zwolnił ani nie wstrzymał jak również nie zabronił - nie wyręczył sądu z dalszego postępowania rozpatrywania sprawy przez sąd drugiej instancji, jeśli na tą okoliczność wniesiona została apelacja. Aktem tym tylko zablokował możliwość zastosowania względem nich zakazu zajmowania przez nich stanowisk wymienionych w wyroku do czasu zakończenia postępowania przez sąd drugiej instancji.
W wyniku złożonej apelacji sąd drugiej instancji wydał w ich sprawie wyrok.
Wyrok z dnia 20.12.2023 Sygn. akt X Ka 613/23 skazujący :
Mariusza Kamińskiego na
2 lata pozbawienia wolności i
5 lat zajmowania stanowisk
Macieja Wąsika na
2 lata pozbawienia wolności i
5 lat zajmowania stanowisk.
Jak łatwo zauważyć wymierzona kara przez sąd drugiej instancji jest niższa od kary wymierzonej przez sąd pierwszej instancji w stosunku do której Prezydent zastosował prawo łaski.
Gdyby kara wymierzona przez sąd drugiej instancji była wyższa od kary wymierzonej w pierwszej instancji wówczas akt łaski prezydenta miałby ograniczone zastosowanie do wysokości wymierzonych kar w pierwszej instancji.
W takim przypadku nie byłoby żadnej wątpliwości, że skazani powinni odbyć karę wynikającą z różnicy kary wymierzonej w drugiej instancji i kary wynikającej z ułaskawienia. Co też powinno być zawarte w orzeczeniu sądu drugiej instancji.
W przypadku Kamińskiego i Wąsika ułaskawienie Prezydenta obejmuje większy zakres kary niż kara wymierzona przez sąd drugiej instancji dlatego jest skuteczna w obu przypadkach i jest całkowitym darowaniem kary niezależnie której instancji sądu to dotyczy. I to również powinno zawierać orzeczenie sądu drugiej instancji.
Ponowne rozpoczęcie procedury ułaskawienia w sprawie, w której dokonało się całkowite ułaskawienie otwiera kolejne pole konfliktu.
Będzie aktem przyznania się Prezydenta do złamania Konstytucji czyli do popełnienia przestępstwa przeciwko Konstytucji.
Taki stan będzie podstawą do kwestionowania wszelkich kontrowersyjnych decyzji Prezydenta i postawienie go przed Trybunałem Stanu.
