Powiedzmy sobie szczerze, te wszystkie gender studies, te genderówki bezsilnie kłapiące dziobem, ci genderowcy w wełnianych, markowych swetrach to jest pic na wodę i udawanie. Ja bym im nie wierzył, oni ten gender znają z teorii, ale jak przyjdzie co do czego, to ich nie ma.
Który/która z genderówek miałaby odwagę zmierzyć się z praktykiem genderu, odrzucającym konwencje, wymagania i tradycję? Przecież jak przydzie co do czego, gdy trzeba wziąc udział w real lifie, to tych uniwersyteckich mięczaków wywiewa, to ich nie ma, pyszczyć tylko zza płotu potrafią.
Najodważniejszym polskim genderowcem jest oczywiście Jarosław Kaczyński. Śmiało i bezwzględnie odrzucił jarzmo tradycyjnych wymagań stawianych społecznej roli mężczyzny. Potrafił przeciwstawić się osaczającym go kobietom i nigdy nie dał się zamknąć w pułapce małżeństwa. Nigdy nie poddał się też obowiązującym w Polsce stereotypom maczyzmu, czegoś w rodzaju "skóra, fura i komóra" dla mężczyzn sukcesu. Nie ma samochodu, nie ma nawet prawa jazdy, nie otworzył konta w banku, nie stresuje się nieumiejętnością podstawowej obsługi komputera, a telefon komórkowy obsługiwał tylko dla codziennych, częstych kontaktów z bratem. I co najbardziej genderowe - nie ukrywa wcale tych swoich niedostatków stereotypowej męskości, ale opowiada o nich otwarcie i bez zażenowania. Strongman jednym słowem.
Genderówką numer jeden w Polsce jest bez wątpienia profesor Krystyna Pwłowicz. Tytuł profesorjest bardzo ważny, Krystyna Pawłowicz bez oporu częstuje się z bogato przez wojujące feministki dawnych lat zastawionego stołu szans wydartych mężczyznom. Wcale nie tak dawno kobieta nie mogła studiować w uczelniach publicznych, nie mogła robić kariery naukowej lub w służbie publicznej, kobiety zostają profesorami wcale nie od tak dawna. Krystyna Pawłowicz, podobnie jak Jarosław Kaczyński, nie daje się wtłoczyć w ramy stereotypu społecznego czy kulturowego widzenia płci. Podobnie jak Kaczyński odmówiła zamknięciu w małżeńskie, wypełniania obowiązków rozrodczych, odmówiła bycia słodką i pachnącą, dodatkiem do robiącego karierę mężczyzny, gosposi i kury domowej. Nie daje się wtłoczyć w rolę posłusznej i grzecznej - wręcz przeciwnie, nie odmawia sobie przyjemności i prawa zajmowania przynależnego jej miejsca na równi, a nawet przed mężczyznami i prawa do głośnego wypowiadania niepopularnych sądów i nie przejmowania się nieprzychylnymi opiniami. Ma pełną świadomość przekraczania przez siebie granic genderu, nazywając samą siebe pistoletem - chyba nie potrzebuję wyjaśniać, czego symbolem jest ów pistolet, i nie jest to symbolem kobiecie przyrodzonej uległości.
Genderowcami jest cały polski episkopat. Nie dajcie się zwieść wypowiedziami ober arcybiskupów o wartościach rodzinnych, o naturalnym rozdziale płci, o seksie i złączeniach w świętej pochwie. Przecież dowodnie żaden z nich do zaleceń się nie stosuje. Gdzie niby te rodziny (no, czasami jakaś rodzina na boku się niektórym przydarza)?, gdzie święte złączenie w pochwie?, gdzie wartości i małżeńska wierność? O liczbie podbojów seksualnych wielebnego księdza Wielgusa większość mężczyzn może jedynie marzyć, o tolerancji dla wyskoków ze strony episkopatu dla swoich członków zrobiło się ostatnio (niepotrzebnie, uważają biskupi) głośno, o tym, że dla niektórych aby życie miało smaczek raz dziewczynka raz chłopaczek możemy się tylko domyślać.
Do tego faceci, co chodzą w sukienkach. Jak nie gender, kiedy gender.
Powiedzmy sobie szczerze, kto tylko może i ma odwagę genderuje się bezwstydnie, transgresuje i traktuje przyrodzony porządek rzeczy niczym zimny bufet z kulturalno-społecznymi przekąskami, dobieranymi według prywatnej ochoty.
Są jednak ludzie, którzy przypisaną im rolę mężczyzny biorą na poważnie i wypełniają swoje zobowiązania w stosunku do jąder do 120%. To super macho gays - zawsze opaleni, pakujący muskuły na siłowniach, hodujący owłosienie różnych partii twarzy, dbając o kaplicę swego ciała i "overly tan, materialistic narcissists obsessed with fame, money and appearance." - czyli jedyni prawdziwi mężczyźni jacy jeszcze pozostali.
A kobiety? Przez krótką chwilę dane mi było wniknąć w hermetyczny świat uroczych, dziewczęcych elfów, paplających i chichotliwych wiecznych nastolatek o wielkich oczach, pełnych niewinnego zdziwienia, przeżywających wszystkie uczucia z ustukrotnioną intensywnością. Przypadkiem znalazłem się na peronie 31/2 w pewną jasną, gorącą, tajemniczą noc z trzydziestego na trzydziestego pierwszego czerwca, przeżyłem w zdziwieniu kilka ulotnych chwil, nigdy później nie udało mi się już odnaleźć sekretnego wejścia. Gdybym spektaklu nie widział własnymi oczyma, w towarzystwie dwóch przewodniczek, nie domyśliłbym się istnienia sekretnego świata, który odbywa się tak niedaleko od nas.
Ale to zupełnie inna historia i nie jestem pewien, czy chcę ją opowiedzieć.
Żeby nie być gołosłownym załączam podaną przez jednego z uczestników S24 checklistę. Cytaty kursywą:
Wiadomo więc z badań, że istnieją niewątpliwe płciowe różnce genetyczne, wykształcone ewolucyjnie, predestynujące kobiety
check: do rodzenia - o ile wiadomo nigdy nie rodziła
check: do opieki nad dziećmi - nie zajmowała się, ani nie wybrała zawodu opiekuńczego (jeśli w ogóle kobiety są predestynowane do wykonywania zawodów)
check: do intensywnych kontaktów werbalnych - werbalnie intensywna, ale trudno wypowiedzi nazwać poszukiwaniem i nawiązywaniem kontaktu
check: do empatii- czołg ma więcej empatii
check: generalnie skłaniające je od niemowlęctwa do interakcji z innymi ludźmi - dążenie do dominowania i podporządkowywania choć nie wiadomo czy od niemowlęctwa.
Kto nam wychodzi? Pięć punktów na pięć możliwych dla profesor poseł Krystyny Pawłowicz czyli polskiej genderówki numer 1. Dodatkowe punkty za działalność w dziedzinie do niedawna zarezerwowanej dla mężczyzn i za "męską" ścieżkę kariery.
Tyle o badaniach
Inne tematy w dziale Kultura
