... więcej żyją w myślach, niż w realu. Zastanów się, jak bardzo niewiele działałeś w stosunku do tego co myślałeś ... o działaniu? Bardzo i często, niepotrzebnie a może potrzebnie (!) rozstrzygałeś wątpliwości ... czyniąc je w imię wyższości umysłu człowieka ... (ha, ha, w większości nad człowiekiem li tylko!). I pięknie było gdy myślami coś odkrywałeś, choć potem często okazywało się, że twoje wymysły czynią tyle samo dobrego ... co złego. Spójrz na historię ludzkich odkryć ...
A ile wycierpiałeś z powodu myśli ... niedowartościowania, przekrzyczania, udowadniania wyższości swojej racji nad innymi?
Myśl zabija - nie wiedziałeś tego? Każda myśl fizjologicznie postarza nas i nie dlatego że samo słowo istnieje, ale dlatego, że myśl jest równoważna innym ludzkim procesom wydalania. Dlaczego wydalasz? Bo myślisz. A dlaczego myślisz? Bo musisz. A dlaczego musisz? Bo myśli nie są zależne od ciebie, ale od tego co ciebie ukonstytuowało, fizycznie, chemicznie i biologicznie* ... przez wieki byłeś ich prekursorów nosicielem (mikroorganizmy). One dbały o to byś je używał dla swojego/nie własnego zwyciężania. Ale okazało się, że jak w każdej przerośniętej myśli ich nadmiar zaczyna zatruwać i stopniowo zabijać organizm, który jest ich nosicielem.
Przestań myśleć, a przestaniesz się bać. Myśl cię zatruwa, tak jak dwutlenek węgla, tak jak pot, mocz i kał - nie wydalane. Od czasu do czasu puść bąka słów śmierdzących na odległość. Ale gdy przestaniesz w nadmiarze jeść słowa, czyjeś lub swoje - organizm stopniowo się oczyści (ha, ha, mieli rację jogini!). I okaże się jak bardzo to wszystko, to całe gadanie było niepotrzebne. Bo każda zmarszczka na twojej twarzy, ból, czy choroba ciała - są dowodem słów nadmiaru i słów chciwego przejadania ...
* sterta słów, czyli ... bzdur
