A jednak można. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy pokazało, że nie trzeba ulegać lewakom. To nie oni muszą narzucać kształt uchwał, nie oni dyktują, co jest, a co nie jest nowoczesne. Teraz trzeba tylko pójść za ciosem.
Lektura dzisiejszych mediów jest prawdziwą przyjemnością. Na takie głosy oburzenia Wandy Nowickiej czy innych aborcjonistów długo czekałem. A wszystko dlatego, że rezolucja Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy została zmieniona, i zamiast wymuszać przyjmowanie do szpitali rzeźników, przypomina, że szpitale mogą także zgłaszać klauzulę sumienia (to znaczy deklarować, że u nich nie można zabić człowieka, są bowiem miejscem leczenia, a nie wykonywania wyroków), a także mocno chroni prawo do klauzuli sumienia lekarzy.
Ale to nie wystarczy. Teraz trzeba iść za ciosem. I mam nadzieję, że polscy politycy znajdą w sobie dość odwagi, by zdecydować się na ostateczne zerwanie ze zbrodniczym prawem, które nadal obowiązuje w Polsce, i zgodnie, z którym można zabijać osoby chore czy upośledzone, jeśli tylko są odpowiednio słabe i młode. Panowie i panie posłanki pokażcie, że jesteście ludźmi sumienia, weźcie przykład ze Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy i brońcie życia. A będziecie mieć ku temu kilka szans. Najpierw SLD zgłosi swój projekt nowej ustawy dotyczącej zabijania nienarodzonych. Wtedy zamiast go odrzucać możecie go napisać na nowo. I wpisać w niego całkowity zakaz mordowania nienarodzonych.
Kilka tygodni później zaś trafi do Was projekt inicjatywy obywatelskiej. I jeśli z jakichś powodów nie chcecie się dotykać do promujących masowe zabijanie projektów postkomunistów, to przyjmijcie ten projekt. Po to, by w Polsce nie ginęły już w zgodzie z prawem dzieci. Panowie i Panie taka decyzja byłaby niezwykłym prezentem na kolejny dzień papieski. Nie wiem bowiem, czy pamiętacie, ale papież nie zajmował się głównie reklamowaniem kremówek, ale wytrwale walczył o życie. Całkowita obrona każdego życia w Polsce byłaby niezwykłym dowodem na to, że Jego słowa padły na żyzną glebę.
Jeszcze kilka dni temu można było sądzić, że ten apel jest mrzonką. Ale decyzja Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy daje nadzieję. Nadzieję, że jeśli parlamentarzyści z całej Europy są w stanie dostrzec podstawowe prawdy na temat życia, to ich śladem mogą także pójść parlamentarzyści z Polski. Trzeba im tylko przypominać, że dla ich wyborców to rzeczywiście ważne, i że nie chcemy by w Polsce istniał kompromis, w imię którego zabija się co roku 500 osób (czyli więcej niż mamy posłów)!
