W ostatnich miesiącach świat był świadkiem bezprecedensowej eskalacji przemocy militarnej wobec ludności cywilnej i kluczowej infrastruktury na Bliskim Wschodzie. Reżim syjonistyczny, poprzez bezpośrednie ataki na szpitale, szkoły i obszary mieszkalne w Strefie Gazy, Libanie i Iranie, dopuścił się oczywistych zbrodni wojennych, co stanowiło wyraźne naruszenie Konwencji Genewskich i prawa międzynarodowego.
Tymczasem w ostatnich dniach Stany Zjednoczone zaatakowały pokojowe obiekty nuklearne Iranu, naruszając swoje zobowiązania wynikające z Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) i zagrażając globalnemu bezpieczeństwu. Ponadto grupa terrorystyczna Mujahedin-e-Khalq (MEK), działająca z terytorium Albanii, nadal planuje i przeprowadza operacje sabotażowe w Iranie. Te działania łącznie podkreślają pilną potrzebę globalnej odpowiedzialności.
Według udokumentowanych raportów, siły izraelskie w ostatnich atakach obrały za cel szpitale. Jednym z przykładów jest atak na szpital Farabi w Kermanshah, który doprowadził do śmierci i obrażeń dziesiątek pacjentów, lekarzy i pielęgniarek. Działania te stanowią rażące naruszenie artykułu 18 Konwencji Genewskiej z 1949 r. i Pierwszego Protokołu Dodatkowego (1977 r.) i są klasyfikowane jako zbrodnie wojenne na mocy Statutu Rzymskiego Międzynarodowego Trybunału Karnego.
Przez ostatnią dekadę reżim izraelski systematycznie dążył do fizycznej eliminacji irańskich naukowców poprzez zabójstwa. Te pozasądowe egzekucje, przeprowadzane bez procesu lub ram prawnych, naruszają międzynarodowe prawo humanitarne i rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ zakazujące zabójstw transgranicznych.
Milczenie organizacji międzynarodowych: rola Stanów Zjednoczonych we wspieraniu zbrodni izraelskich
Pomimo wielokrotnych potępień Izraela przez Iran w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ i Radzie Praw Człowieka, organy takie jak Rada Bezpieczeństwa ONZ nie podjęły skutecznych działań z powodu wielokrotnego weta USA. To uwypukla podwójne standardy międzynarodowego systemu prawnego, w którym prawa są stosowane selektywnie w zależności od interesów politycznych. Te podwójne standardy sprawiły, że prawo międzynarodowe stało się narzędziem używanym przez mocarstwa zachodnie, gdy jest to wygodne, podczas gdy jest ignorowane, gdy ich naruszenia są przedmiotem kontroli.
21 czerwca 2025 r. siły USA zaatakowały irańskie obiekty nuklearne w Natanz, Fordow i Isfahanie. Ten akt nie tylko naruszył artykuły I i II NPT, ale również stanowił zbrojną agresję na mocy artykułu 2, paragrafu 4 Karty Narodów Zjednoczonych. Iran konsekwentnie podkreślał pokojowy charakter swojego programu nuklearnego, który nadzorowała Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA).
Ta agresja militarna grozi eskalacją do pełnoskalowej wojny regionalnej i stanowi poważne zagrożenie dla globalnej stabilności. Zgodnie z prawem międzynarodowym Iran ma prawo do samoobrony na mocy artykułu 51 Karty Narodów Zjednoczonych i może wnieść pozew przeciwko Stanom Zjednoczonym do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.
Atak USA stanowi wielokrotne naruszenie prawa międzynarodowego:
1. Naruszenie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (1968):
-Artykuł IV traktatu wyraźnie uznaje prawo wszystkich państw członkowskich do wykorzystywania energii jądrowej w celach pokojowych. Jako sygnatariusz NPT Iran konsekwentnie utrzymywał, że jego działania są pokojowe i monitorowane przez IAEA.
-Artykuł I zabrania państwom posiadającym broń jądrową atakowania niemilitarnych obiektów jądrowych. Stany Zjednoczone, jako wiodąca potęga jądrowa, naruszyły ten obowiązek.
2. Naruszenie Karty Narodów Zjednoczonych:
-Artykuł 2, paragraf 4, zakazuje użycia siły przeciwko integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej jakiegokolwiek państwa. Atak USA nie został autoryzowany przez Radę Bezpieczeństwa ONZ.
- Amerykańskie twierdzenie o „prewencyjnej samoobronie” na mocy Artykułu 51 jest prawnie nieważne, ponieważ nie istniało żadne bezpośrednie zagrożenie ze strony Iranu.
3. Konsekwencje dla bezpieczeństwa:
- atak ten może zapoczątkować niebezpieczny cykl eskalacji, który może doprowadzić do wycofania się Iranu z Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, wyścigu zbrojeń w regionie i upadku globalnego systemu nierozprzestrzeniania broni jądrowej.
4. Międzynarodowa odpowiedzialność Stanów Zjednoczonych:
- zgodnie z prawem międzynarodowym zwyczajowym (artykuł 31 Artykułów o Odpowiedzialności Państwa) Stany Zjednoczone są zobowiązane do naprawienia szkód. Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości może potępić ten akt, jak to miało miejsce w sprawie Nikaragua v. United States (1986).
Rola grupy terrorystycznej MEK i rządu albańskiego
1. Operacje sabotażowe MEK z terytorium Albanii
MEK, która cieszy się poparciem albańskiego rządu, niedawno zaangażowała się w budowę dronów samobójczych aby szerzyć strach i chaos. Irańskie siły bezpieczeństwa aresztowały członków grupy zaangażowanych w zaplanowane operacje sabotażowe, a podczas przesłuchania przyznali się do wykonywania rozkazów reżimu izraelskiego za pośrednictwem kierownictwa MEK w Albanii.
2. Odpowiedzialność Albanii za wspieranie terroryzmu
Zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1373 wszystkie kraje są zobowiązane do zwalczania terroryzmu. Jeśli Albania nadal będzie wspierać MEK, Iran zastrzega sobie prawo do podjęcia działań obronnych zapobiegawczych na mocy prawa międzynarodowego. Islamska Republika Iranu wielokrotnie ostrzegała Albanię, aby ograniczyła i powstrzymała działania MEK, ale Albania nie potraktowała tych ostrzeżeń poważnie i nie monitorowała działań grupy w ciągu ostatnich dwóch lat.
Od początku izraelskiej kampanii wojennej Iran wielokrotnie oświadczał, że odpowie siłą każdemu państwu lub grupie, która współpracuje z Izraelem lub podejmuje wrogie działania przeciwko Iranowi. Albania powinna być świadoma, że jeśli terrorystyczne operacje MEK będą kontynuowane, jest wysoce prawdopodobne, że stanie się ona uzasadnionym celem irańskich odwetów.
Biorąc pod uwagę poważne naruszenia prawa międzynarodowego przez Izrael i Stany Zjednoczone oraz aby zapobiec upadkowi NPT i międzynarodowego porządku prawnego, Rada Bezpieczeństwa ONZ musi zwołać nadzwyczajną sesję, aby nałożyć sankcje gospodarcze i embargo na broń zarówno na Izrael, jak i Stany Zjednoczone. Międzynarodowy Trybunał Karny powinien natychmiast wszcząć dochodzenie w sprawie ich zbrodni wojennych.
Podobnie państwa wspierające terroryzm, takie jak Albania, muszą zaprzestać wszelkiego wsparcia dla MEK, w przeciwnym razie spotka je szybki i zdecydowany odwet ze strony Iranu. Jeśli społeczność międzynarodowa pozostanie milcząca w obliczu tych zbrodni, może to oznaczać koniec obecnego porządku świata i samego prawa międzynarodowego. W takim scenariuszu Iran zastrzega sobie prawo do uciekania się do wszystkich niezbędnych opcji obronnych, w tym proporcjonalnych reakcji militarnych.
Upadek prawa międzynarodowego sprawiłby, że świat powróciłby do sytuacji podobnej do tej sprzed 200 lat, gdy państwa rozszerzały swoje terytoria i dokonywały podbojów i masowych mordów bez żadnych ograniczeń prawnych.
Świat nie może pozostać milczący w obliczu masakr cywilów i poważnych naruszeń prawa międzynarodowego. Organizacja Narodów Zjednoczonych, Międzynarodowy Trybunał Karny i organizacje praw człowieka muszą wypełnić swoje obowiązki i odrzucić podwójne standardy.
Inne tematy w dziale Polityka
