Niemcy w niedzielę wybierają Bundestag, a w Polsce niemal cisza.

Republika Federalna Niemiec to nasz największy partner handlowowy, siła polityczna i rola Niemiec w Unii Europejskiej jest niepodważalna. Za naszą zachodnią granicą w niedzielę wybory, a u nas o nich niezwykle cicho.

Było trochę hałasu przy okazji deklaracji niemieckich chadeków, później wspomniano o wyborach przy okazji gróźb terrorystów.

Jednak całościowo zainteresowanie wyborami w Niemczech prawie żadne. Wystarczy wspomnieć zainteresowanie wyborami we Francji w 2007 roku, czy też wyborami w Stanach Zjednoczonych. Trudno porównywać wybory w Rosji, choć i przy tej okazji zainteresowanie było większe.

Nikt nie zadaje publicznie pytań o politykę zagraniczną Niemiec po wyborach. Choć już to zaobserwowaliśmy w analizach po wyborach do Parlamentu Europejskiego.

Nikt nie pytał jak będzie wyglądał Parlament Europejski pod przewodnictwem Martina Schulza z SPD? Od wyborów europejskich słyszymy ciągle o wygranej europejskiej partii ludowej – ale stery władzy w połowie kadencji obejmie przecież socjaldemokracja europejska, a jak pokazuje dotychczasowa działalność SPD właśnie w parlamencie europejskich - to będzie realna zmiana.

Czy Niemcy będą nadal budowali rurociąg, udajemy że nic się nie dzieje. A może te wybory nikogo nie obchodzą? I niczego nie wnoszą, bo...mamy KRYZYS…

W Niemczech nastąpił wzrost bezrobocia wskutek kryzysu – ale polityka wielkiej koalicji CDU/CSU – SPD rządzącej przez ostatnie 4 lata jest przez większość społeczeństwa niemieckiego popierana. Kryzys jest, a jakby go nie było (doniesienia o jego śmierci mogą okazać się jednak mocno przedwczesne).

Może działa „efekt” kryzysu lat 30, o którym każdy europejczyk uczył się na lekcjach historii i do którego rok temu porównywano obecny kryzys. To do tej wyniesionej z książek wiedzy porównujemy obecny kryzys - nie ulega wątpliwości, że w porównaniu do tego z lat 30 XX wieku ten obecny wypada bardzo blado.

Może właśnie dlatego alternatywne rozwiązania Die Linke, FDP, Zielonych zanotowały „tylko” niewielki wzrost, a SPD której notowania spadły marzy o utrzymaniu się w wielkiej koalicji z CDU/CSU. Tak przynajmniej pokazują ostatnie sondaże.

Kryzys przebiega zupełnie inaczej, a zachodnie społeczeństwa miały z czego „chudnąć”, choć tak naprawdę zadłużenie publiczne przekracza wszelkie wyobrażenia. Kryzys rozwija się zatem znakomicie, ale to wykracza poza 4 letnie kadencje rządów…

Co do przekazu na temat kryzysu to w tym zakresie panuje zgoda elit politycznych zarówno za oceanem jak i w Europie.

Nie mówić głośno o zadłużeniu, po prostu należy się dalej zadłużać. Można mówić o dziurach budżetowych. Nie wolno natomiast o zadłużeniu.

Należy mówić o podatkach, a to o podniesieniu, a to o obniżeniu. Nie o długiej perspektywie wzrostu zadłużenia publicznego. Ważny jest budżet, góra z perspektywą na ...najbliższy rok.

Politycy ewentualnie podniosą podatki żeby…wolniej się zadłużać, ale jeżeli podniosą to absolutnie nie wprost – nikt nie chce przegrać następnych wyborów. Od czego są wszak parapodatki, tutaj legislatorzy mają wielkie pole do popisu.

Czy to oznacza, że wszystko jest "w porządku" i starzejąca się Europa nadal będzie żyła na kredyt – który przyjdzie nam spłacać – młodym obywatelom państw „zjednoczonej” Europy. A Stany Zjednoczone jako Imperium globalne też są już po za swoim szczytem dominacji nad światem ?

Czy takie wybory jak w Niemczech - w których według polityków nie chodzi niemal o nic to nowa definicja wyborów w Europie ?

Mam nadzieję, że pan Leszek Miller coś napisze, a może pan prof. Zdzisław Krasnodębski. Bo jak oni nie napiszą to kto ?. No pewnie pan Janusz Palikot.

aleksander z. zioło, w drodze do Gdańska

P.S. Gdyby kierować się najnowszymi tryndami w walce o cytowalność to powinienem zatytułować: 27 września – imieniny Adolfa - Niemcy wybierają parlament.