[Gladio - pierwsza litera z obszernego alfabetu "false flag" i "conspiracy theory"; dedykowane ignoranckim półgłówkom pokpiwającym z "teorii spiskowych"]
MOTTO
"The tactics that created the [Gladio] stay behinds in the first place are still in place and continue to be used today. They are standard operating procedure."
[Ch.Simpson]
"Operacja Gladio, dobrze udokumentowana współpraca między zachodnimi agencjami szpiegowskimi, w tym CIA i NATO [a służbami włoskimi], polegająca na skoordynowanych strzelaninach terrorystycznych i zamachach bombowych na cele cywilne, w całej Europie od późnych lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych, została skutecznie usunięta z głównych mediów głównego nurtu. Wyszukiwanie akademickie LexisNexis przeprowadzone w 2012 roku dla „Operacji Gladio” pozwoliło uzyskać 31 artykułów w anglojęzycznych mediach informacyjnych - większość z nich ukazała się w brytyjskich gazetach. Tylko cztery artykuły omawiające Gladio pojawiły się w amerykańskich publikacjach - trzy w New York Times i jedna krótka wzmianka w Tampa Bay Times. Z wyjątkiem filmu dokumentalnego BBC z 2009 roku, żadna stacja ani telewizja kablowa nie wspomina o sponsorowanej przez państwo operacji terrorystycznej. Prawie wszystkie artykuły dotyczące Gladio ukazały się w 1990 roku, kiedy premier Włoch Giulio Andreotti publicznie przyznał się do udziału Włoch w tym procesie. The New York Times zbagatelizował jakiekolwiek zaangażowanie Stanów Zjednoczonych, mylnie określając Gladio „włoskim tworem” w historii zakopanej na stronie A16 (Clyde Haberman, “Evolution in Europe: Italy Discloses Its Web of Cold War Guerrillas,” New York Times, November 16, 1990, A16). W rzeczywistości były dyrektor CIA William Colby ujawnił w swoich wspomnieniach, że tajne siły paramilitarne były znaczącym przedsięwzięciem agencji [CIA] utworzonym po II wojnie światowej, w tym „najmniejszą możliwą koterią najbardziej wiarygodnych ludzi w Waszyngtonie NATO”. James F. Tracy, „Terror False Flag and Conspiracies of Silence ”, Global Research, 10 sierpnia 2012 r."
[cyt. za Alexander Light]
PRZYPIS
"False flag lub false flag operation (dosł. fałszywa flaga), działania pod obcą banderą – tajna operacja prowadzona w celu wprowadzenia w błąd, stworzenia wrażenia, że dana grupa, naród, państwo itp. jest rzekomo odpowiedzialna za pewne działania. Operacja false flag ma sprawiać wrażenie, że została przeprowadzona przez tych, których ma zdyskredytować."
============================================
ANEKS z mediów mainstreamowych (Wikipedii) na temat operacji Gladio:
"Gladio – tajna struktura bojowa utworzona w łonie wojskowych służb specjalnych we Włoszech, w latach 50. XX w., kiedy to doszło do porozumienia włoskiego wywiadu wojskowego SIFAR z CIA w sprawie amerykańskiego planu „Demagnetize”[...]. Struktury Gladio funkcjonowały później w wielu krajach zachodniej części Europy, Grecji i Turcji. Trzonem tej organizacji byli zatwardziali antykomuniści, głównie konserwatyści, także naziści [...].
Przygotowaniom do prewencyjnego uderzenia w komunistów miała służyć opracowana przez amerykański wywiad „strategia potęgowania napięcia” (ang. strategy of tension) przy pomocy zorganizowanych rzekomo przez europejską skrajną lewicę zamachów terrorystycznych i morderstw, faktycznie dokonywanych przez grupy skrajnie prawicowe. Gladio była też częścią struktury Stay-behind działającej w wielu krajach NATO. We Włoszech miała powiązania z tajną lożą [wolnomularską] P2, która pod wodzą bankiera i faszysty Licio Gelliego skupiała magnatów władzy ekonomicznej, politycznej i wojskowej. Więziony przez Czerwone Brygady Aldo Moro, przypominając w memoriale kolegom partyjnym różne ciemne sprawy, jako pierwszy wskazał na istnienie . [...]
Afera z Gladio wybuchła w październiku 1990 r., gdy sędzia śledczy Felice Casson ujawnił, że prowadząc przed laty śledztwo w sprawie zamachu z maja 1972 r., w którym zginęło pięciu karabinierów, uzyskał od jednego z zamachowców zeznania wskazujące na
równoległą strukturę służb specjalnych
podległą NATO. W listopadzie 1990 r. włoski premier Giulio Andreotti, a następnie prezydent Francesco Cossiga przyznali publicznie, że wiedzieli o tajnej organizacji. [...] Sytuacja ta przyczyniła się do upadku ukształtowanego od czasów powojennych ustroju politycznego oraz związanych z nim partii, a w szczególności Chrześcijańskiej Demokracji i Włoskiej Partii Socjalistycznej."
