nowe świątynie na gruzach starych
trofea i girlandy z bóstw na szyjach
zmienia się pora i świata filary
starą rzecz nowe imię spowija
trwalsze od chramów są drzewa
dlatego w erach szczęśliwych
mocom świata cześć się śpiewa
w świętych gajach ścichliwych
mozaikę drewno ikony i płótno
gęste tkaniny igieł kontemplacji
przebija ostry miecz po równo
wędrującego ducha czasu i racji
na tę rzeźbę ten obraz ten zwój
spójrz raz ostatni, godziny jego
zliczył palący oddech dzielny twój
w śmiertelnym boju zwartych ego
chłonie miłosierna ziemia
=======================================