Karząca ręka Jahwe

I

"My tu jesteśmy. To jest nasz kraj" - powiedziała jakaś pani w TV na ulicy w Izraelu. Jakie to łatwe... Najechać, "oczyścić" i ogłosić jednostronnie "akt własności", księgę wieczystą przepisaną na nowo. Aaa, zapomniałbym - jeszcze usankcjonować to wszystko "nadprzyrodzenie", religijnie. Podnieść swoją żądzę... na niebiosa. 

Wszystko więc w imię "Boga". Na jego rozkaz, który jakoś tak dziwnie okazuje się tożsamy z żądzami krymnalnych przywódców. 

Co to jest to "Jahwe"? Pewni nieortodoksyjni chrześcijanie z II w.n.e. odmawiali nazywania tego czegoś "Bogiem", mówili, że jest to "ognisty anioł". Można też nazwać ów "byt" nazwą "egregor" (https://pl.wikipedia.org/wiki/Egregor). 

Jahwe to "Bóg" antyczłowieka, samowybrańca (wybranego przez samego siebie). 

Stary Testament to ewenement wśród "świętych ksiąg": zbożne, "religijne", "święte" nawoływanie i zachęcanie do eksterminacji całych narodów i ich ludobójstwa. I my to kupujemy... Dlaczego chrześcijanie kupują zbrodnicze zachęty i rozkazy?

II

A kiedy "toto" się zrodziło? Dawno, dawno temu... Piękny wgląd w lata wzrostu "egregora wybraństwa" daje... Księga Estery. Zacytujmy: "[...]  wmieszał się pomiędzy inne szczepy całego świata pewien naród wrogo do pozostałych usposobiony, który przez swoje prawa sprzeciwia się wszystkim narodom i stale lekceważy zarządzenia królów, tak iż stanowi przeszkodę w rządach nienagannie sprawowanych przez nas nad całością. Przekonawszy się, że jedynie ten naród pozostaje ze wszystkimi w stałej niezgodzie, że trzyma się w odosobnieniu na skutek swych praw, że nieżyczliwy jest dla naszych spraw, spełniając najgorsze czyny, tak, iż państwo nigdy nie będzie mogło dojść do wewnętrznego pokoju." Wulgata nazywa istotę, "duszę" tego narodu butą, bezczelnością i arogancją. Ale w końcowej wymowie Księgi Estery powyższa charakterystyka jest... potępiona i każdy kto tak myśli o owym "wybranym" narodzie karany jest nieodwołalnie śmiercią i to wraz z... rodziną. 

Celnie ujmuje to Antoni Słonimski: „Prócz wstrętu budzi jeszcze we mnie gniew – fałszywy i nikczemny stosunek Żydów do zagadnień narodowych. Naród ten, narzekający na szowinizm innych ludów, jest sam najbardziej szowinistycznym narodem świata. Żydzi, którzy skarżą się na brak tolerancji u innych, są najmniej tolerancyjni. Naród, który krzyczy o nienawiści, jaką budzi, sam potrafi najsilniej nienawidzieć.”

III

Spadł samolot Air India w Ahmadabadzie. ("Maszyna leciała z Ahmadabadu do Wielkiej Brytanii. Początkowo podawano, że do Birmingham. Teraz wiadomo już, że samolot miał lecieć do londyńskiego Gatwick"). Czy ktoś porównał dzisiejsze wypowiedzi premiera Wlk. Brytanii i Macrona? Jeden przeciw narodowi wybranemu , drugi "za". Wlk. Brytania ma długą tradycję w byciu obiektem ataków żydowskiego terroryzmu na tle agresji na "palestyńskie "ziemie obiecane": "Hagana nawiązała współpracę z Irgunem i Lehi, tworząc jednolity front walki przeciwko Brytyjczykom w Palestynie. W latach 1945–1946 przeprowadzono jedenaście dużych operacji [terrorystycznych], z czego osiem przeprowadził Palmach, a trzy Irgun z Lehi." Terrorystyczne ataki na samoloty brytyjskie też są częścią "tradycji: "25 stycznia 1946 – Hagana zaatakowała trzy brytyjskie lotniska – w Kfar Syrkin zniszczono 6 samolotów, w Lod zniszczono 11 samolotów, w Kastina zniszczono 20 samolotów. Nihil novi...

Aż dziwne, że nikt nie skojarzył "spadku" samolotu lecącego do Londynu z profilaktycznym przygotowywaniem gruntu militarno-międzynarodowego do mającego nastąpić następnego dnia profilaktycznego ataku na Iran. Premier Wlk. Bryt. jednak nie za bardzo się przestraszył...

Mosad to hiperprofesjonalne służby... (por. https://rzadwygnanyrp.wordpress.com/2019/03/22/tajemnice-christchurch-miasto-kradzionych-tozsamosci-empty-person-i-brenton-tarrant/).

IV

Najsprytniejszym posunięciem "grupy przestępczej" jest stworzenie "bytu nadzmysłowego" na swój obraz i podobeństwo. To zamyka usta potencjalnym krytykom powołującym się na "ogólnoludzkie" prawa. Wybrani nie są "ogółem" ludzi. Ustanawiają swoje trybalistyczne prawa. Jak pisze H. Eilstein: w czterech ostatnich księgach Pięcioksięgu, Księdze Jozuego i fragmentach Księgi Sędziów "autorzy dają upust okrucieństwu i przy tym, stwarzając obraz czczonego przez siebie bóstwa na swoje własne duchowe podobieństwo, także i jemu nadają cechę zajadłego okrucieństwa".  Jahwe „walczy z bogami obcych ludów przez akty okrucieństwa względem ich czcicieli”. 

"Nie lituj się nad nim, lecz zabijaj zarówno mężczyzn jak i kobiety, młodzież i dzieci, woły i owce, wielbłądy i osły»” (1Sm 15: 1–3).