Symptomy niezrównoważonego rozwoju?
Zadaniem klimatologów powinno być wydzielenie z ogólnej ilości emisji dwutlenku węgla, tej jego części która powstała przy wytwarzaniu urządzeń do produkcji OZE.
Taką opinię zawiera moja polemika z prof. Malinowskim w notce napisanej 1 września 2016 r. Obstaję nadal przy niej. Produkcja, transport i montaż instalacji OZE, zwłaszcza tych o dużej mocy, wymaga dużej ilości energii. Podobnie ma się sprawa magazynowania energii produkowanej nierównomiernie w czasie. Straty nie dotyczą tylko magazynowania energii z OZE, ale także w magazynach gazu. Trudno znaleźć dane na temat strat energetycznych np. w polskich magazynach gazu.
To co dzisiaj przedstawiam zdaje się potwierdzać moje przypuszczenia. Spadek emisji dwutlenku węgla skończył się wraz ze zwiększeniem tempa wykorzystania energii odnawialnej. Mogę się mylić, ale tę pomyłkę powinien mi ktoś udowodnić.
Dane liczbowe i graficzne dokumentujące wzrost zużycia energii pierwotnej w świecie w roku 2017 okazały się niewystarczające, o czym przemawiają do mnie otwartym tekstem komentarze pod ostatnimi notkami dotyczącymi energetyki wiatrowej i fotowoltaicznej w 2017 roku. Postanowiłam popracować nad tym problemem ponownie, aby lepiej udokumentować wzrost zużycia energii w ostatnich latach, w których następuje silny rozwój OZE. Pokażę to na przykładzie zwiększania emisji dwutlenku węgla w Europie, oraz w Unii Europejskiej.
Dla obu terytorialnych zbiorów obserwuje się od roku 2014 stały wzrost emisji CO2 ; w 2017 roku emisje w UE wzrosły o 1,2% w stosunku do poziomu z 2016. Dla Europy wzrost jest wyższy - 2,2%. W źródle danych podano dla UE wzrost 1,5% r/r przy spadku o 2%/rok dla okresu 2006-2016. W całym świecie wzrost emisji dwutlenku węgla w roku 2017 wynosił 1,6%. Dla USA odnotowano spadek emisji o 0,5%.
Uwaga: Dane BP odnoszą się do spalanych paliw komercyjnych oraz do nowoczesnych źródeł wytwarzających energię elektryczną. Dane te nie są porównywalne z oficjalnymi krajowymi danymi dotyczącymi emisji. Informuję o tym ale nie szukam innych źródeł informacji. Jeśli ktoś zna takie dane dla krajów Unii Europejskiej proszę o informacje.
W drugiej kolejności pokażę obrazki pomagające zrozumieć skalę zużycia energii w całym świecie, na kontynentach i w podzbiorach państw uwzględnianych w statystykach BP.
Grafika obok dotyczy konsumpcji energii pierwotnej wyrażonej w Mtoe (milionach ton ekwiwalentu ropy) w roku 2017. Całkowite zużycie wynoszące w 2017 r. 13511 Mtoe składa się z 3 nośników energii pozyskiwanej ze spalania kopalin - ropy, gazu i węgli oraz z trzech źródeł dających czystą energię elektryczną z elektrowni jądrowych, wodnych oraz łącznie ze źródeł zwanymi odnawialne. Jakie są proporcje pomiędzy wszystkimi źródłami każdy może zobaczyć. Najważniejsze spostrzeżenie, że czyste źródła dały w ubiegłym roku około 2000 Mtoe. Przyjrzymy się teraz statystykom kontynentalnym oraz podgrupom państw w blokach gospodarczych i politycznych:
Widzimy na zestawieniu pierwszym "energetyczne DNA" kontynentów i wydzielonych bloków państw, które pod względem konsumpcji energii pierwotnej ustawiają się w taki szereg od największego do najmniejszego (w Mtoe):
- Azja i Pacyfik - 5744
- Ameryka Północna - 2773
- Europa - 1970
- Rosja+ kraje b. Z. Sowieckiego - 978
- Bliski Wschód - 897
- Ameryka Środkowa i Południowa - 701
- Afryka - 450.
Dane z opisanego wyżej zestawienia graficznego lepiej można zobaczyć i zrozumieć na zestawieniach, w którym każdy blok stanowi 100% sumarycznego zużycia energii. Te 100% zostało podzielone na udziały w zużyciu każdego z sześciu źródeł energii. Dane ilościowe z pierwszej grafiki całkowitego zużycia energii w świecie są tu przedstawione w kolejności odwrotnej. 
Źródło danych BP, 2018 - link
