Tematyka geopolityczna i problemy strategii polityki zagranicznej RP powracają do debaty publicznej dość regularnie, szczególne z okazji rozmaitych międzynarodowych spędów, odbywających się od czasu do czasu w Polsce lub gdzieś w pobliżu. Ostatnio taka debata powróciła w związku z tzw. konferencją bliskowschodnią, która ma być, podobno, początkiem procesów rozładowywania napięć i konfliktów w regionie, w którym tylko po II Wojnie Światowej toczyło się kilkadziesiąt wojen i podobnych konfliktów, mających określone implikacje dla pokoju europejskiego i światowego.
Chciałbym tu dotknąć tylko kilku wątków tej debaty, które kolejny raz powróciły bardzo wyraziście, i które powinny zmusić nas do postawienia pewnych KLUCZOWYCH PYTAŃ i uzyskania ROZSTRZYGNIĘĆ, na których powinna być oparta polityka zagraniczna RP w najbliższych dziesięcioleciach. Uważam, że takie powinno być PILNE ZADANIE kilku think-tanków, związanych z głównymi instytucjami Polskiego Państwa (Prezydent, Senat, Premier, MSZ, itp.).
Pierwsza grupa pytań ma charakter pozytywny, a więc - mobilizujący, i dotyczy POLSKIEJ RACJI STANU w warunkach tej dziwnej MIĘDZY-EPOKI, gdy ścierają się dwa MEGA-TRENDY: GLOBALIZACYJNY i ANTY-GLOBALIZACYJNY. Oczywistym i koniecznym punktem wyjścia do określenia, jaka (czym) jest ta racja stanu Polskiego Państwa, będzie rozstrzygnięcie dylematu, który z tych trendów okaże się bardziej trwały i przeważy w dającej się przewidzieć perspektywie czasowej, no i co z tego może wynikać dla losów naszego narodu i państwa (gospodarki i społeczeństwa).
A drugi zestaw pytań niewątpliwie powinien zaczynać się od tych, które dotyczą bezpieczeństwa Polski oraz aktualnych i przyszłych ZAGROŻEŃ dla jej integralności, suwerenności, stabilności i rozwoju, ze strony rozmaitych procesów i działań określonych PODMIOTÓW, głównie politycznych, zewnętrznych i wewnętrznych. Przesłanki prowadzonych analiz i ocen będą miały charakter - co oczywiste - historyczny i uwzględniać doświadczenia naszego narodu i państwa z tymi podmiotami, w wartym uwzględnienia okresie historycznym. Jest sprawą oczywistą, że rezultatem prowadzonych analiz powinny być aktualizowane "RANKINGI" SZKODLIWOŚCI i UŻYTECZNOŚCI uwzględnianych podmiotów i/lub procesów dla szeroko rozumianego bezpieczeństwa Polski.
Trzecia grupa pytań powinna dotyczyć aktualnych i potencjalnych SOJUSZNIKÓW Polski, realnych, a nie - nominalnych, którzy mogą być obecnie i w dającej się przewidzieć przyszłości być pomocni i użyteczni Polsce i Polakom w ograniczaniu i przezwyciężaniu zdefiniowanych uprzednio zagrożeń. Przy tworzeniu RANKINGU SOJUSZNIKÓW użyteczna będzie odpowiedź na pytanie, czy i na ile określone podmioty, głównie polityczne - ale nie wyłącznie - potrzebują Polskiego Państwa do realizacji swoich istotnych - wręcz strategicznych - celów i interesów w dzisiejszym i przyszłym świecie, czy wręcz przeciwnie - państwo to stoi na drodze ich dążeń.
Rozstrzygnięcie powyższych kwestii będzie bardzo ważnym i trudnym, intelektualnie, zadaniem, wymagającym PRZEZWYCIĘŻENIA trwałych SENTYMENTÓW I RE-SENTYMENTÓW, przełamania zastanych, utrwalonych STEREOTYPÓW, krępujących wyobraźnię decydentów .
PS. Czujny Czytelnik w lot zrozumie, że powyższe, dość abstrakcyjne, "dydaktyczne" propozycje stanowią rezultat dość konkretnych wydarzeń, z którymi zderzyły się polskie elity polityczne w ostatnim czasie, i które zmuszają Polskę do pilnej ale głębokiej reorientacji swej polityki zagranicznej..., bez względu na to, kto wygra najbliższe i dalsze wybory.
