309
BLOG
Timeo Danaos et dona ferentes
BLOG
Minister spraw wewnętrznych RFN Horst Seehofer:
„Musimy pomóc polskiemu rządowi zabezpieczyć granicę zewnętrzną. To byłoby właściwie zadanie Komisji Europejskiej. Teraz apeluję do nich o podjęcie działań. Wszystkie państwa UE muszą stać tutaj razem, ponieważ Łukaszenka, przy wsparciu prezydenta Rosji Władimira Putina, wykorzystuje los ludzi do destabilizacji Zachodu. Więc teraz musimy stać razem. Polska czy Niemcy same sobie z tym nie poradzą.”
„Wir müssen der polnischen Regierung bei der Sicherung der Außengrenze helfen. Das wäre eigentlich Aufgabe der EU-Kommission. An die appelliere ich jetzt, dass sie aktiv wird. Alle EU-Staaten müssen hier zusammenstehen, weil Lukaschenko mit Unterstützung von Russlands Präsidenten Wladimir Putin die Menschenschicksale benutzt, um den Westen zu destabilisieren. Deshalb müssen wir jetzt zusammenstehen. Das können Polen oder Deutschland nicht allein bewältigen.“
Timeo Danaos et dona ferentes.
Boję się Greków, nawet gdy przynoszą dary.
Publiusz Wirgiliusz Maro (Wirgiliusz), 70-19 p.n.e.
A zatem Niemcy proponują pomoc Bundeswehry na granicy polsko-białoruskiej? Opozycja domaga się, by wezwać Frontex?
Rodacy z kraju, jeśli Niemcy chcą pomóc, niech sfinansują budowę płotu granicznego.
Ale jeśli życie wam miłe, trzymajcie formacje niemieckie i obserwatorów Frontex z daleka od fizycznego dostępu do granicy polsko-białoruskiej. Pomoc unijna, czyli niemiecka, na tej granicy może się skończyć tylko w jeden sposób:
Formacja Bundeswehry z przydzielonymi inspektorami Frontexu otrzymuje odcinek granicy do pilnowania. Przez kilka dni ani mysz nie może się prześliznąć przez granicę. Deutsche Welle nie może się dość nachwalić profesjonalizmu niemieckich żołnierzy.
Po kilku dniach zaczyna padać śnieg. Delegat Frontexu wychodzi z ciężarówki ruchomego punktu dowodzenia, patrzy stroskany w niebo i ogłasza stan klęski żywiołowej i wyższej konieczności humanitarnej.
Na uwagę polskiego oficera łącznikowego, że w tych okolicach zawsze śnieg pada w zimie, delegat Frontexu odpowiada z uśmiechem "Schnauze halten, Junge". Oficer łącznikowy wyjmuje z kieszeni telefon – dziwne, zamiast jak zwykle czterech kresek, napis 'No Signal".
Niemieccy saperzy sprawnie usuwają zapory i wpuszczają do Polski wszystkich chętnych. Niemieccy pogranicznicy starannie rejestrują ich biometrycznie (odciski palców, tęczówka) jako poszukiwaczy azylu w Polsce. Niemieckie sanitariuszki rozdają dzieciom pomarańcze i czekoladę. Rozentuzjazmowany tłum skanduje "Germany, Germany!".
Niemcy następnie przekazują listę wpuszczonych Polakom, by się nimi zajęli, przypominając surowo, że ponieważ ci biedni ludzie nie popełnili żadnego przestępstwa, nie wolno ich trzymać ani w więzieniach, ani za drutami polskich obozów (tu niemiecki dowódca w samą porę gryzie się w język, żeby z przyzwyczajenia nie dodać słowa 'koncentracyjnych').
Rozpaczliwe protesty w Brukseli przynoszą surowe przypomnienie, że na podstawie unijnego przepisu (Dublin III Regulation), odpowiedzialne za poszukiwaczy azylu jest pierwsze państwo Unii Europejskiej w którym przekroczyli granicę zewnętrzną Unii, czyli w tym przypadku Polska.
Rozpaczliwy telefon premiera Morawieckiego do Ursuli von der Leyen kończy się surowym napomnieniem:
"Aber, mein lieber Matti, znowu nie uważałeś! Przecież mówiłam publicznie, już przeszło rok temu, że w takiej sytuacji macie osiem miesięcy czasu na deportację tych wszystkich, którym zdecydujecie odmówić azylu. Jeśli wam się to w tym terminie nie uda, musicie ich zintegrować u siebie. Że co, że nie macie umowy o readmisji z Białorusią ani stosunków dyplomatycznych z Afganistanem? Matti, nie zawracaj mi głowy szczegółami, wasze stosunki z krajami pozaunijnymi to wasz problem. Że nie macie pieniędzy, bo zamrożone? Trzeba było nie ruszać unsere Kameraden w sądownictwie. Gute Nacht, Matti.'
Zapada zmierzch. Nad Warszawą słychać pierwsze wezwanie do modlitwy: "lā ʾilāha ʾillā-llāh, muḥammadur-rasūlu-llāh"
Inne tematy w dziale Polityka
