Stary Wiarus pozdrawia Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz czytelników Salonu 24 i ma zaszczyt zakomunikować jak następuje:
W związku z wypełznięciem z dziur i szpar niemieckiej agentury gardłującej ze wszystkich sił, że Polsce się nic od Niemiec nie należy, Wiarus podaje podaje po raz szósty na łamach Salonu 24 (pierwszy raz w 2017 r. następnie w 2019 r, dwa razy w 2020 r. i raz w 2022 roku) informację o dokumencie ONZ z 1969 roku, który podważa niemieckie samozadowolenie i podaje stanowisko rządu polskiego z 1969 roku, z którego przejrzyście wynika, że sprawa polskich roszczeń nie była i nie jest załatwiona.
Ostatni raz poruszałem to w 2022 roku w notce:
https://www.salon24.pl/u/wtemaciemaci/1248648,reparacje-posel-mularczyk-i-odnaleziony-nieznany-dokument
Tamże znajdują się linki do czterech poprzednich publikacji na S24 dotyczących tej kwestii
Istnieją podstawy do pociągnięcia do odpowiedzialności służbowej i karnej polskich pracowników PISM, Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie, Stałego Przedstawicielstwa RP przy ONZ, oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP, podpisanych w latach 2004-2006 pod decyzjami odmowy udostępnienia tego dokumentu, lub pod korespondencją wykrętnie uchylającą się od udostępnienia dokumentu Zespołowi Doradców Prezydenta Warszawy śp. prof. Lecha Kaczyńskiego pracującemu nad 2-gą częścią raportu o stratach wojennych Warszawy pt. „Problematyka podstaw prawnych roszczeń odszkodowawczych z tytułu strat wojennych” autorstwa p. M. Czyżowicz-Malinowskiej oraz p.Józefa Menesa, w następstwie czego zespół ten zakończył prace w 2006 roku bez świadomości treści dokumentu.
Dla pracowników MSZ RP, może to potencjalnie stanowić delikt karny z art.129 kk (zdrada dyplomatyczna).
ONZ-owski dokument znajdował się w latach 2004-2006 tam gdzie zawsze, tj. w Bibliotece Głównej ONZ im Daga Hammarskjölda, i nadal się tam znajduje. Aktualny adres, z którego można go ściągnąć to:
E/CN.4/1010, "Question of the punishment of war criminals and of persons who have committed crimes against humanity: note by the Secretary-General" [New York] : UN, 24 Nov. 1969
Dokument ma 53 strony i 3,3 MB w formacie.pdf
Na stronach 23-26, znajduje się oficjalne stanowisko rządu Republiki Federalnej Niemiec w sprawie wypłaty odszkodowań ofiarom zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości oraz wykaz wydatków poniesionych przez RFN w wyniku wypłat odszkodowań mieszkańcom Izraela i 12 krajów. Europy Zachodniej
Na stronach 35-42 znajduje się stanowisko rządu PRL w tej samej sprawie, sformułowane kryształową angielszczyzną, w oczywisty sposób spod pióra (nieznanego z nazwiska) bardzo dobrego prawnika. Te siedem stron całkowicie dezawuuje jakiekolwiek stwierdzenia, w myśl których Polska rzekomo zrzekła się roszczeń odszkodowawczych wobec Niemiec. Ponadto dokument wylicza, zimnym prawniczym językiem, niemieckie próby uchylenia sie od roszczeń odszkodowawczych i krótko opisuje metodologię tych prób. W stanowisku rządu PRL z 1969 roku nie występują żadni owiani tajemnicą naziści nieokreślonej narodowości. Sprawca i agresor jest określony jednoznacznie, jako państwo niemieckie (German Third Reich as an aggressor state).
Inne tematy w dziale Polityka
