Jan Olszewski nie żyje, ucichł medialny zgiełk, przeminęła ogłoszona przez Prezydenta Żałoba Narodowa. Życie toczy się dalej. Kim był Jan Olszewski? Ja nazwałbym go łagodnym olbrzymem o tubalnym głosie. Harcerz, członek Szarych Szeregów i Powstaniec Warszawski. Mecenas. Godny Mecenas. Nie papuga jakich teraz wydziały prawne na pęczki produkują. Po zakończeniu wojny skończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Po obronieniu pracy magisterskiej Olszewski został zatrudniony w Ministerstwie Sprawiedliwości. Był też naukowcem w Zakładzie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, a także redaktorem w piśmie „Po prostu”. Niedługo jednak po dwóch lata, gdy napisał serię krytycznych artykułów, objęto go zakazem publikowania. Obrońca Melchiora Wańkowicza, który w roku 1964 podpisał tzw. List 34 z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na kilkutygodniowy areszt i proces sądowy. Bronił też Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego, Janusza Szpotańskiego, Adama Michnika i Jana Nepomucena Millera. W 1968 roku został zawieszony na dwa lata w wykonywaniu zawodu. Powód kuriozalny- podjął się obrony studentów zaangażowanych w wydarzenia marcowe. W latach 70 współtwórca Polskiego Porozumienia Niepodległościowego i Komitetu Obrony Robotnika. Oskarżyciel posiłkowy w procesie w sprawie zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki. Uczestnik obrad Okrągłego Stołu. W 1991 roku Jan Olszewski został członkiem Komitetu Doradczego przy prezydencie. I wreszcie najważniejsze stanowisko na którym wykazał się niezachwianym hartem woli i prawdziwego patriotyzmu- został Prezesem Rady Ministrów, bardzo szybko został zdymisjonowany.
Zdjęcie Jan Olszewski (PAP)
Polityczne towarzystwo bojące się rodzącej pod jego kierownictwem ustawy lustracyjnej odwołało poprzez ogłoszenie wotum nieufności Jego gabinet. Przed głosowaniem zdołał jednak powiedzieć swoje polityczne przesłanie- ...Ja chciałbym stąd wyjść tylko z jednym osiągnięciem. Kiedy się to wreszcie skończy – będę mógł wyjść na ulice tego miasta, wyjść i popatrzeć ludziom w oczy. I tego wam – Panie Posłanki i Panowie Posłowie– życzę po tym głosowaniu... Założyciel Ruchu dla Rzeczpospolitej, który jednak w wyniku ciągłych ataków politycznych stracił poparcie. W 1995 roku kandydował na urząd Prezydenta RP. W 2005 roku współtworzył partię Ruch Patriotyczny. Doradca prezydenta, Lecha Kaczyńskiego. W 2009 roku odznaczony Orderem Orła Białego. Jan Olszewski odszedł. Niestety nie mogę nie wspomnieć o tym, który dla swojego interesu w odwołaniu rządu brał czynny udział. I nawet w dniach żałoby obraża- ...Nocna Zmiana to fałsz, urojenia Kurskiego i popaprańców. Premier Olszewski chciał pozostać przy korycie, nie mając szans uruchomił teczki po to, byśmy się tak podzielili, by zniszczyć mądrą lustrację, by nie można powołać długo żadnego rządu ,to prowokator nieodpowiedzialny , tym ruchem zniszczył wszystkie struktury Państwa , nie mając i nie proponując niczego na następny dzień , miał szczęście ,że byłem ja i zapanowałem nad kretynami nieodpowiedzialnymi ,pchającymi za wszelką cenę do wojny domowej ,było bardzo blisko. Taka jest prawda o tych szaleńcach (pisownia oryginalna)... W odpowiedzi wspomnę o trzech prawdach ks. Tischnera święta prawda, też prawda i gówno prawda. Ten tekst w tej ostatniej prawdzie się mieści. Na szczęście „mądrą" lustrację uratował człowiek „honoru” niejaki Kiszczak zostawiając nam w spadku teczkę pewnego TW. Jan Olszewski stanął przed innym trybunałem i jestem głęboko przekonany, że usłyszał słowa. Wejdź Janie godne miejsce czeka na Ciebie. Tak godne jakie prawemu człowiekowi się należy. Jesteś wśród przyjaciół, którym możesz głęboko w oczy spojrzeć, a oni tym samym spojrzeniem odpowiedzieć Ci mogą.
e-
