Markiz de Sade, osadzony w Bastylii, krzyczał: „Na pomoc, mordują więźniów Bastylii!", odbywał wyrok w dobrze wyposażonej celi, przypominającej raczej apartament. O torturach w 1789 roku nie było mowy, gdyż 9 lat wcześniej ten rodzaj kary został prawnie zakazany.
Siedmiu więźniów z Bastylii odzyskało wolność. Wśród nich skazani za fałszerstwo, kazirodztwo i umysłowo chorzy.
Francois-Rene de Chateaubriand:
"Wśród morderstw oddawano się orgiom, jak podczas zamieszek w Rzymie za Otona i Witeliusza. W dorożkach paradowali „zdobywcy” Bastylii, szczęśliwi pijacy ogłoszeni zwycięzcami w szynkach; ich eskortę stanowiły prostytutki i sankiuloci, którzy zaczynali już rządzić. Przechodnie z czcią strachu odkrywali głowy przed tymi bohaterami, z których kilku wskutek wyczerpania nie przeżyło triumfu. Mnożyły się klucze do Bastylii; rozsyłano je do wszystkich liczących się głupców na cztery strony świata."
A na pocztówkach propagandowych Bastylia stawała się coraz większa i większa....
There have been many comedians who have become great statesmen and vice versa.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
