Sprawa Dreyfusa przyspiesza rozdział Kościoła od państwa
Sprawa Dreyfusa, która oddziaływała na społeczne emocje, doprowadziła do skokowego wzrostu czytelnictwa gazet i czasopism, powstają nowe tytuły. Postęp technologiczny sprawia, że najnowsze informacje mogą być dostarczane przez prasę z dnia na dzień. Po stronie antydreyfuszystów staną tygodniki katolickie takie jak La Croix i Le Pelerin. Szczególnie dla rządu republikańskiego niebezpieczny staje się założony w 1876 roku Pielgrzym, ze względu na szeroką dystrybucję w parfiach. Prasa katolicka znajdzie się pod obstrzałem mediów republikańskich. Media te zaatakują kongregacje religijne, a w szczególności Zgromadzenie Wniebowstąpienia NMP, wydawcę własnej prasy, takich tytułów jak właśnie Krzyż i Pielgrzym. Media republikańskie wypomną kongregacji aktywność polityczną skierowaną przeciw władzy, jej majątek, który potrafiła w ciągu ostatniego pół wieku podwoić oraz wpływ na oficerów i młodzież poprzez kolegia katolickie. To " przymierze szabli i kropidła" pisali radykałowie. Prawo z 1 lipca 1901 dotyczące stowarzyszeń usankcjonuje tą wrogość w stosunku do kongregacji: potwierdzi wolność zrzeszania się za wyjątkiem kongregacji, które będą musiały każdorazowo występować do władz o autoryzację.
Na zdjęciu Pius X. Wybory w 1902 roku wygrał blok lewicy, koalicja socjalistów i radykałów. Nowy rząd kierowany przez Emila Combes'a, wspierany przez Stowarzyszenie Wolnomyślicieli i przez " Franc-Maconnerie" zaangażował się w politykę antykatolicką. Wprowadził w 1904 roku prawo zabroniające nauczania przez kongregacje. Spowodowało to zerwanie stosunków ze Stolicą Apostolską. Nowym bezkompromisowym papieżem został Pius X, eskalacja napięcia pomiędzy Kościołem i państwem stała się faktem.
Dla lewicowych wolnomyślicieli stało się to okazją do zerwania konkordatu z 1801 roku. Prawo z 1905 roku wprowadziło oddzielenie Kościoła od państwa, proklamowało "wolność sumienia, wolność kultu". Majątek kościelny został zinwentaryzowany.
Komentarze