Poniedziałek 10.06.2024 8:00 rano, parę godzin po wyborach do Parlamentu Europejskiego. Wnioski:
- Nastroje i głosy "Polexit" w polskim internecie nie mają oparcia w społeczeństwie.
- Należy porównywać wyniki partii i komitetów wyborczych pomiędzy tymi samymi rodzajami wyborów.
- Sympatie wyborców nie mają charakteru każdorazowej racjonalnej opinii, ale charakter emocjonalnego związku z liderem, partią itd.
1.Czy Polacy chcą wyjścia z UE?
Nie, nie chcą. Aktywności różnych osób, faktycznych czy podstawionych, wzywających do wychodzenia z Unii Europejskiej są na tle wyników tych wyborów niszowym, w sensie politycznym, hobby. Wynik Konfederacji nie jest wcale oszałamiający, a raczej pozostający w widełkach poparcia dla tej partii, zaś wynik komitetu POLEXIT to zdaje się poniżej procenta głosów. Polacy chcą Polski w UE. Inna sprawa w jakiej UE, ale alternatywa wyjścia nie ma i nie będzie miała oparcia w społeczeństwie.
2. Jak zmieniła się pozycja poszczególnych partii politycznych?
W stosunku do pop. wyb. do PE, KO trochę zyskało, PiS trochę stracił. Wyniki 3D i K nie są miarodajnym przełożeniem na ewentualny wynik wyborów parlamentarnych w Polsce, ze względu na specyfikę wyborów do PE. Generalnie zmiany są niewielkie. Pokazują odporność większości wyborców na chwilowe "afery" i "wydarzenia poruszające media oraz internet".
Ile czasu trzeba, żeby zbudować w takich warunkach, także opisanych w pkt. 3, ugrupowanie "sięgające po władzę", to jest stanowiska w administracji państwa? Trzeba pokolenia. Czyli 20-25 lat. To jest horyzont działania by uzyskać stabilną sympatię, identyfikację i poparcie w wyborach grupy ok 25% społeczeństwa. A sukces wcale nie jest pewny i 65 letni Bosak, 80 letni Braun i 79 letni Hołownia czy Kamysz mogą zamiast doczekać się realnej "władzy", to doczekać się rozpuszczenia się w otoczeniu lub trwałego folkloru politycznego. Jaki będzie efekt, nie wiadomo, ale tyle to mniej więcej - niestety - trwa.
3. Jak działają preferencje wyborcze mas ludzkich?
Aktywiści internetowo-medialni wyobrażają sobie przeciętnego wyborcę jako osobę dokonującą przed każdymi wyborami, każdorazowego racjonalnego ważenia argumentów za i przeciw głosowaniu na tego lub tamtego kandydata, na tą lub inna partię. Tak nie jest. Sympatie polityczne są bliższe tym sportowym lub religijnym. Kibic Legii Warszawa nie zacznie dopingować Lecha Poznań ze względu na jakieś tam afery, albo nieprawidłowości, albo jeszcze coś innego. Politycy sprawni w pozyskiwaniu głosów, o takie identyfikacje i związki emocjonalne dbają, w nie właśnie inwestują. To jest "istota sprawy", a nie racjonalne argumentacje czy jakiś faktyczny stan rzeczy. Polityka w obszarze działań polityka, to zarządzanie emocjami ludzi.
Stąd faktyczne zmiany decyzji wyborczych są powolne i niewielkie. Dzieje się też tak dlatego, że zazwyczaj człowiek inwestuje "swoje przekonania" w jakąś partię, stąd ewentualna zmiana preferencji i głosowanie na inny podmiot, to dla owego człowieka duży koszt emocjonalny, nieprzyjemność, poważna przykrość, negatywne odczucia względem własnej osoby - "byłem głupi, dałem się naciągnąć". To też jest hamulec przed poważniejszymi na masową skalę zmianami czy wpływem pojedynczych wydarzeń na wyniki wyborcze.
Wnioski dla wyborców.
Polityka jest taka, jacy są ludzie. Zmieniajmy samych siebie. Bądźmy lepsi dla siebie nawzajem. Tolerujmy nasze i innych wady, błędy, zahamowania. Doceniajmy nasze i innych, zalety, wartości, dokonania. W ten sposób stopniowo rzeczywistość i polityka będą się poprawiać. My będziemy racjonalniejsi i mądrzejsi. Politycy będą lepiej się starać o nasz, a nie ich sponsorów, interes. I generalnie będzie słoneczniej. Mamy wszystko w swoich rękach. Możemy je włożyć do kieszeni. Do kieszeni cudzych. A możemy wziąć się nimi do pracy, możemy je podać sobie nawzajem, pomimo wszystko. I to chyba będzie dobry wybór.
Inne tematy w dziale Polityka
