Monika Olejnik palikotem dziennikarstwa

Bardzo żałuję, że nie byłem dziś na miejscu Pawła Kowala w Radiu Zet, gdzie arogancka Monika Olejnik zadawała mu kpiące pytania i szydziła z odpowiedzi. Choć bardzo lubię Pawła i to w jaki sposób, dla niej niewygodny, z nią rozmawia. Ale tym razem był stanowczo na miękki. Teraz, przez najbliższe tygodnie pytania najbardziej znanej zoolożki w Polsce (Pani M.O. jest zoologiem z wykształcenia, a pracę magisterską pisała podobno z technologii żywienia kurczaków) będą brzmiały: „czy zgadza się Pan z prezesem Kaczyńskim, że Prezydent Komorowski i premier Tusk powinni zniknąć z życia publicznego?” i „czy zgadza się Pan z Panem Błaszczakiem, który powiedział, że Komorowski powinien podać się do dymisji?”. Ja bym odpowiedział następująco: Tak, proszę pani zgadzam się z panem prezesem i panem Błaszczakiem. Prezydent Komorowski jest politykiem destrukcyjnym, a nie koncyliacyjnym, czego wyraz dał wywołując awanturę o krzyż smoleński. Mówiąc, że będzie łączył środowiska, a zaczął swoim zwyczajem dzielić, złamał swoją podstawową obietnicę wyborczą, dzięki której został prezydentem. Zatem okłamał wyborców i powinien podać się do dymisji.

Pani M.O. spytała Pawła, czy zgadza się z prezesem, że Polska nie jest niepodległym krajem. W ogóle dziwny sposób prowadzenia wywiadu. Czy zgadza się Pan z tym, czy zgadza się Pan z tamtym. Kowal odpowiedział tak jak ja w we wczorajszym wpisie, że wszystkie główne kraje świata są „w jakiś tam sposób podległe”. Na to M.O. skwitowała z ironią „A ja myślałam, że żyję w niepodległym kraju”.

Bardzo się dziwię, że tak eksponowana dziennikarka pretendująca do roli polskiej Oriany Fallaci, tyle że w skali lokalnego grajdołka, w tak żenujący i irytujący sposób prowadzi wywiady. Odnoszę wrażenie, że jej celem jest wyprowadzenie rozmówcy z równowagi. Kpi, szydzi i przerywa w pół zdania, jeśli odpowiedź nie zabrzmiała tak, jak sobie założyła. Dziwię się, że koledzy z Pis mają ochotę w ogóle z nią rozmawiać i robią dobrą minę do złej gry. Rozmawiać z Moniką Olejnik to tak jak rozmawiać z Januszem Palikotem, ten sam poziom szyderstwa i kpiny. O kulturze nie wspominając.

Co do jej „myślenia, że żyje w niepodległym kraju”, to dochodzę do przekonania, że jej kolor włosów nie jest jednak przypadkowy. Agitowała za wejściem do UE, nie wiedząc z czym to się wiąże. Może powinna spróbować kariery w wyuczonym zawodzie, może więcej z niego zrozumie.

Co do wspomnianego Palikota, to sprawy przybierają przewidywany przeze mnie obrót. Już w lipcu br. dostałem informację, że w PO na Palikota zapadł wyrok, zanim jeszcze prezydentem został Komorowski. Palikot był w PO tylko dzięki Komorowskiemu, jako jego przyboczny gwardzista. Dziś, kiedy nie ma już prezydenta Kaczyńskiego, a Komorowskiego nie ma w PO, Palikot jest Platformie zbędny. Z resztek swojej popularności montuje polityczną tratwę, dzięki której będzie chciał się utrzymać w wartkim nurcie polityki. Akcja CBA jest dla PiS bardzo korzystna. Po pierwsze dlatego, że stwarza możliwość skutecznego skompromitowania Palikota w oczach wyborców (podobnie postąpiono z Piskorskim), dzięki czemu stanie się on tylko wspomnieniem koszmarnego snu. Po drugie potwierdza, że Platforma gra tajnymi służbami przeciwko politycznym przeciwnikom (sugerował to dzisiaj Palikot), co kompromituje PO i uwiarygodnia Pis, który mówił to od dawna. Po trzecie stwarza możliwość odegrania się Palikota na PO, i ujawnienia przez niego, co miał na myśli mówiąc „powiem wszystko jak zostanę usunięty z PO”, czym groził w swojej książce pt. Ja Palikot. Wszystko to jest dla nas korzystne, bo osłabia PO. Część tzw. hołoty Palikota przestanie popierać PO. Obserwuję z zainteresowaniem przebieg wydarzeń wokół tego posła. Odnoszę wrażenie, że PO postawiło sobie za cel niedopuszczenie do wzrostu jego znaczenia politycznego i zdjęcie go ze sceny politycznej. Jeśli tak, to będę im w tej sprawie kibicował.