Jak "Sodoma" wpełzła dziś do mojego miasta…

Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.
A. Sapkowski

Owi dwaj aniołowie przybyli do Sodomy wieczorem, kiedy to Lot siedział w bramie Sodomy. Gdy Lot ich ujrzał, wyszedł naprzeciw nich i oddawszy im pokłon do ziemi rzekł: «Raczcie, panowie moi, zajść do domu sługi waszego na nocleg; obmyjcie sobie nogi. a rano pójdziecie w dalszą drogę». Ale oni mu rzekli: «Nie! Spędzimy noc na dworze». Gdy on usilnie ich prosił, zgodzili się i weszli do jego domu. On zaś przygotował wieczerzę, poleciwszy upiec chleba przaśnego. I posilili się. Zanim jeszcze udali się na spoczynek, mieszkający w Sodomie mężczyźni, młodzi i starzy, ze wszystkich stron miasta, otoczyli dom, wywołali Lota i rzekli do niego: «Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczoru? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić!» Lot, który wyszedł do nich do wejścia, zaryglowawszy za sobą drzwi, rzekł im: «Bracia moi, proszę was, nie dopuszczajcie się tego występku! Mam dwie córki, które jeszcze nie żyły z mężczyzną, pozwólcie, że je wyprowadzę do was; postąpicie z nimi, jak się wam podoba, bylebyście tym ludziom niczego nie czynili, bo przecież są oni pod moim dachem!» Ale oni krzyknęli: «Odejdź precz!» I mówili: «Sam jest tu przybyszem i śmie nami rządzić! Jeszcze gorzej z tobą możemy postąpić niż z nimi!» I rzucili się gwałtownie na tego męża, na Lota, inni zaś przybliżyli się, aby wyważyć drzwi.

Pohulać Sodomitom z gośćmi podobno się nie udało, a roznamiętniona tłuszcza niebawem słono zapłaciła za sponiewieranie człowieczeństwa. Czy to prawdziwa historia, czy li tylko umoralniająca powiastka? Zwolenników obu wersji jest równie dużo. Jakby nie było, doskonale pokazuje, że pewnych granic nie da się bezkarnie przekraczać. Bezrefleksyjne nurkowanie w cielesnych przyjemnościach zawsze było synonimem dekadencji i zmierzchu określonej cywilizacji. I taka obserwacja nie stanowi wyniku teoretycznych spekulacji, ale jest niepodważalnym wnioskiem wypływającym z ludzkich dziejów. Uwiąd myśli, bylejakość, trwanie miast działania, choroby, głód, zbrodnie, zerwanie relacji międzyludzkich, brak współczucia, pogardzanie przyjaźnią, kłamstwo, kradzież… Efektów wyuzdania i staczania się z wyżyn człowieczeństwa w odmęty zwierzęcej chuci jest dużo więcej. Żaden z nich nigdy nie był i nie będzie pozytywnym, dobrym, twórczy.

Dziś wybrałem się z rodziną do centrum miasta aby co nieco przekąsić. Słońce, wiosenna temperatura, pozytywne nastawienie, lekkość ducha… Pech chciał, że trafiłem na tzw. Marsz Równości. Już samo nazwanie tego rodzaju eksperymentu wydaje się zbrodnią na rozumie i obyczajach, bo o jaką równość chodzi tym ludziom? Że są w mniejszości? Przecież do takich należą osoby kulawe, rude, zielonookie, kibicujące Arce Gdynia, wędkarze, gruźlicy, gołębiarze, filateliści… Z jakiej paki akurat społeczność odstająca od normalności w sferze seksualnej ma mieć szczególne przywileje? I to ta jej część, która z maniackim uporem próbuje zainteresować pozostałych obywateli własnymi genitaliami? Przyznam, że oceniam to jako głupotę i chamstwo. Ale mniejsza z tym.

To co najbardziej zmroziło moje serce, w oficjalnej narracji środowisk hasających pod flagami LGBT, pozostaje ukryte. Otóż, widziałem dziś w tęczowym pochodzie studentów, robotników, aktorów, rzemieślników, sterowniczych procesów chemicznych, tłumaczy, nauczycielki, bezrobotnych, pielęgniarki, ustawiaczy wtryskarek, tramwajarzy, poetów… Wszystkich ich mogłem nazwać bez pudła dorosłymi. Chcą się wygłupiać? Choć brzydzi mnie to - mają prawo. Jednak… Ramię w ramię z nimi szło całkiem sporo dzieciaków obwieszonych tęczowymi flagami, machających takimi chorągiewkami, trzymającymi plansze z hasłami. Wśród nich dojrzałem dzieciaki kilkuletnie prowadzone za ręce przez swoich – prawdopodobnie – uśmiechniętych rodziców. Były też ledwie dziesięcio- lub jedenastoletnie dziewczynki z tęczowymi opaskami na szyjach, wokół których radośnie podrygiwał jakiś trudnej do określenia płci dewiant. O-KROP-NE!

Potrafię trzymać nerwy na wodzy i ulegam niekiedy namowom bliskich. Z tego powodu powstrzymałem się przed sponiewieraniem dewianta grubym słowem. Czy zrobiłem rozsądnie? Nie wiem. Jestem natomiast przekonany, że jeśli taka ma być przyszłość Polski i naszej cywilizacji, a ton życiu społecznemu mają nadawać ludzie opętani seksualnością, to już dziś powinniśmy spalić Bibliotekę Narodową, zburzyć Katedrę Gnieźnieńską i zaorać ZUS. Po co to komu? Wszak wszystko będzie się kręcić wokół „ptaszka” i „myszki”. Bezproduktywnie…

PS Gwoli sprawiedliwości trzeba dodać, że pojawiła się spora grupa ludzi (w większości młodych) broniących normalności.