Od jakiegoś czasu obserwuję w ukraińskich i zagranicznych, przychylnych Ukrainie mediach,
zmianę tonu w relacjonowania trwającej już drugi rok wojny obronnej przeciw putinowskiej Rosji.
Chodzi mi o widoczne ograniczenie dotychczasowej propagandy sukcesów na rzecz bardziej merytorycznego a czasem krytycznego spojrzenia na realia tej wojny, w tym również unaocznienie niezadowolających relacji na linii Kijów-Waszyngton w rezultacie zawiedzionych ukraińskich oczekiwań, pokładanych w gloryfikowanym amerykańskim patronacie.
Na uwagę z powyżych względów zasługuje między innymi Kyiv Post. Właśnie przeczytałem tam i postanowiłem się podzielić z czytelnikami tekstem artykułu, (w moim tłumaczeniu) autorstwa dwóch amerykańskich wyjadaczy Mark Toth’ea*1. a Jonathana Sweet’ea*2. na temat kunktatorskiego podejścia władz amerykańskich - w tym osobiście prezydenta Biden’a - wobec potrzeby efektywniejszego wsparcia Ukrainy w jej zmaganiach z okupantem.
O wiele radykalniej podszedł do tej sprawy Garry Kasparow, *3. szachowy mistrz świata i od dwu dekad nieprzejednany przeciwnik putinowskiego reżimu, publikując , obszerny, bezkompromisowy i bogato uargumentowany artykuł p.t. A History ofA Betrayal: Biden’s Team Keeps Negotiating About Ukraine Without Ukraine" https://www.kasparov.com/a-history-of-betrayal-biden-keeps-negotiating-about-ukraine-without-ukraine-august-13-2023/ , który również rekomenduję.
A teraz zapraszam do lektury „Biden's Apocalypse in Ukraine?” - wspomnianych wcześniej dwóch autorów.
(bezmetki)
………………………..
Trwająca walka Ukrainy w imię zachodniego pojęcia wolności i demokracji styka się z narastającym mrokiem w Stanach Zjednoczonych. Zmagania ze"specjalną operacją wojskową" prezydenta Rosji Władimira Putina nie ustają - ale, jeśli Waszyngton nie będzie jej nie wspomoże, to może to doprowadzić do apokalipsy w Europie Wschodniej i poza nią.
Wkraczając w cykl wyborów prezydenckich, poparcie amerykańskiej opinii publicznej dla wojny na Ukrainie wydaje się słabnąć. W nowym sondażu CNN 55 procent Amerykanów jest przeciwnych nowym funduszom wspierającym Kijów, 51 procent uważa, że Waszyngton "zrobił wystarczająco dużo", a to, co otrzeźwiające, jest w wyraźnym kontraście z 62 procentami, które popierały pomoc Ukrainie na początku wojny w lutym 2022 roku. https://edition.cnn.com/2023/08/04/politics/cnn-poll-ukraine/index.html
Co jeszcze bardziej niepokojące, podział w USA pogłębia się między Demokratami, którzy popierają dalsze finansowanie - 62 procent, a 71 procent Republikanów, którzy są temu przeciwni. Poparcie pogarsza się również wśród osób niezależnych; 56 procent twierdzi teraz, że wystarczy.
To tylko jeden sondaż. https://www.pewresearch.org/short-reads/2023/06/15/more-than-four-in-ten-republicans-now-say-the-us-is-providing-too-much-aid-to-ukraine/
Niemniej jednak, tendencja spadkowa poparcia dla Ukrainy staje się oczywista. W połowie czerwca sondaż Pew Research wykazał, że tylko 47 procent Amerykanów popiera pomoc USA dla Kijowa.
Rosnący mrok panuje nie tylko na poziomie oddolnym. Coraz więcej polityków, prawdopodobnie kierujących się oportunistycznymi pobudkami, wykorzystuje słabnące poparcie USA dla Ukrainy.
Senator Tommy Tuberville (R-Ala.), podczas poniedziałkowego wywiadu w Fox News z Laurą Ingraham, głupio i szyderczo odrzucił walkę Ukrainy z Putinem i porównał ją do "drużyny gimnazjalnej grającej z drużyną uniwersytecką".
Putin bez wątpienia powitał komentarze Tuberville'a jako światełko na końcu jego bardzo ciemnego tunelu. Tuberville nie zdaje sobie sprawy, że Stany Zjednoczone mają do czynienia z rosyjską potęgą. Nie tylko na Ukrainie, ale także w Syrii, Iranie, Korei Północnej, Sudanie, Arktyce https://tvpworld.com/71677301/russia-china-and-the-us-in-a-race-for-the-arctic
- a teraz potencjalnie w Nigrze https://themessenger.com/opinion/putins-war-on-the-west-threatens-to-destroy-the-sahel i innych częściach Sahelu w środkowej Afryce. Tuberville jest w istocie trenerem bez planu gry.
Jednak prezydent Joe Biden i jego administracja również ponoszą dużą odpowiedzialność za wywołanie ogólnego sceptycyzmu co do zdolności Ukrainy do zwycięstwa. Pod względem politycznym jest to recydywa Wietnamu, w której nie ma jasnej i zdecydowanej definicji administracji, jak wygrać z Putinem i drogi do osiągnięcia tego celu. Są tylko zapewnienia, że USA będą stać po stronie Ukrainy i nadal dostarczać broń do jej obrony. https://www.voanews.com/a/biden-says-the-world-stands-with-you-as-he-makes-unannounced-visit-to-ukraine/6970342.html
Bez zwycięskiej strategii, która jest wyraźnie jasna dla narodu amerykańskiego, nie jest zaskakujące, że przeciwnicy polityczni Bidena chwytają się poglądu, że Ukraina nie może "wygrać".
Ta "przegrana" narracja wkrada się do głównego nurtu krajowej dyskusji, odkąd senator Ron Johnson (R-WI.) argumentował w marcu, że walka ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego z Putinem jest " przegraną dla wszystkich" i że "nikt nie może wygrać w tym momencie". https://www.jsonline.com/story/news/politics/2023/03/29/ron-johnson-casts-doubts-on-u-s-help-for-ukraines-war-with-russia/70057302007/
Ten rosnący podział wewnętrzny w USA nie mógł pojawić się w gorszym momencie dla Ukrainy. Kijowska kontrofensywa napotyka na umocniony rosyjski opór. Postępy są powolne i kosztowne pod względem ludzi i broni - i Waszyngton o tym wie.
Rep. Mike Quigley (D-IL.), po odwiedzeniu amerykańskich baz w Europie szkolących Ukraińców, opisał swoje briefingi jako "otrzeźwiające" i oświadczył: "To najtrudniejszy okres wojny".
To, że wynik wojny na Ukrainie wisi teraz na włosku, nie jest zaskakujące. Powolne wycofywanie się administracji Bidena z bliskiego wsparcia powietrznego i zdolności precyzyjnego głębokiego uderzenia niezbędnych do umożliwienia ofensywy połączonych sił zbrojnych jest powodem, dla którego Zachód stoi w obliczu tego momentu.
Ukraina wciąż nie posiada ATACMS ani F-16. Pomimo apologetów administracji w mediach - zarówno analityków politycznych, jak i wojskowych - powtarzające się zwlekanie Bidena w miesiącach zimowych i wiosennych dało Moskwie czas potrzebny na przygotowanie "wielowarstwowych linii obronnych we wschodniej i południowej części" okupowanej przez Rosję Ukrainy - w tym sieci okopów i głębokich pól minowych. Grafika Brady'ego Africka przedstawiająca tę rozbudowę między wrześniem 2022 r. a lipcem 2023 r. w The Washington Post jest wymowna. https://www.washingtonpost.com/opinions/interactive/2023/ukraine-war-maps-progress-aid/?itid=sf_world_ukraine-russia_opinions_p001_f008
Jest to również powód, dla którego ukraińskiej kontrofensywie grozi impas. Podczas gdy Ukraina szuka słabych punktów w rosyjskiej obronie, przez które mogłaby się przebić, by wyzwolić Donbas i Półwysep Krymski, nie udało jej się jeszcze przełamać żadnej z głównych linii obronnych Rosji w południowych regionach Chersonia i Zaporoża - ani w Donbasie, pomimo pewnych sukcesów w okrążeniu Bachmutu.
Brak bliskiego wsparcia powietrznego, zasobów inżynieryjnych i zdolności do precyzyjnego głębokiego uderzenia zmusił Ukrainę do zmiany taktyki https://www.telegraph.co.uk/world-news/2023/07/25/german-military-ukraine-counter-offensive-too-slow/ z dala od doktryny NATO https://www.kyivpost.com/post/19799 i walki armią, jaką mają. Ukraina przeszła na strategię wyniszczania i stawiania określonych celów.
Po pierwsze, znaleźć i zniszczyć rosyjską artylerię, radary przeciw baterii i magazyny amunicji.
https://www.pravda.com.ua/eng/news/2023/08/9/7414871/
Artyleria jest filarem rosyjskiej doktryny; to ona generuje najwięcej ofiar na polu bitwy. Zdegradowanie tej zdolności - następnie za pomocą ulepszonej amunicji konwencjonalnej o podwójnym zastosowaniu (DPICM) https://kyivindependent.com/wsj-cluster-munitions-provide/ oczyszczenie linii okopów, przełamanie pól minowych i przełamanie rosyjskich linii obronnych.
Jednocześnie przerywają rosyjskie linie zaopatrzeniowe i izolują Półwysep Krymski, co uniemożliwia jego obronę. https://www.newsweek.com/russia-ukraine-crimea-bridge-ben-hodges-zelensky-putin-1777516
Wystrzelone z powietrza pociski manewrujące dostarczone przez Wielką Brytanię i Francję, wraz z ukraińskimi dronami powietrznymi, nawodnymi i podwodnymi dronami morskimi, uszkodziły most w Cieśninie Kerczeńskiej, most Czonhar, okręt desantowy Olenegorsky Gornjak, magazyny amunicji, składy paliwa i magazyny naprawcze. https://www.msn.com/en-us/news/world/a-ukrainian-storm-shadow-missile-took-out-a-major-russian-vehicle-repair-site-in-crimea-report-says/ar-AA1enzar
Gdy zdolność do utrzymania i wzmocnienia rosyjskich sił lądowych na Ukrainie zostanie pokonana, można będzie szybko opanować rosyjskie pasy obronne.
Samoloty F-16 https://edition.cnn.com/2023/08/01/politics/f-16-ukrainian-pilots-training-critical-decisions-august/index.html mogły zapewnić bliskie wsparcie powietrzne, aby przyspieszyć przełom i ustanowić warunki dla bitwy następnego dnia, ale administracja Bidena wahała się co do decyzji o szkoleniu pilotów i ich konserwatorów. Urzędnicy Sił Powietrznych USA oceniają obecnie, że ukraińscy piloci myśliwców mogą zostać przeszkoleni w ciągu "czterech do pięciu miesięcy".
Można sobie tylko wyobrazić, jak wyglądałaby obecnie kontrofensywa Kijowa, gdyby Biały Dom zatwierdził wniosek Zełenskiego o F-16 w sierpniu 2022 r. https://www.newsweek.com/us-refusing-f-16s-ukraine-volodymyr-zelensky-russia-war-1732189 - zamiast ulegać nieustannym obawom jego administracji przed eskalacją.
Z drugiej strony, można sobie również wyobrazić, gdzie byłby wysiłek wojenny Kijowa, gdyby Biały Dom zatwierdził w marcu 2022 r. wniosek Polski o przekazanie Ukrainie swoich MiG-29 w zamian za F-16.
https://www.washingtonpost.com/politics/2022/03/09/ukraine-poland-mig-29-fighter-jets/
Niebezpiecznie wkraczamy w idealną burzę typu "Czas Apokalipsy" - w kontekście krajowym pod względem malejącego poparcia dla wojny i na frontowych polach bitew Ukrainy. W Wietnamie nacisk na prowadzenie wojny obronnej przyczynił się do przegranej Wietnamu Południowego.
Teraz Biden, zmuszając Kijów do tego samego, naraża Ukrainę na ryzyko przegranej, a także daje Putinowi ideologiczne zwycięstwo przeciwko Zachodowi.
Ponieważ wojna trwa już 18 miesięcy, a Stany Zjednoczone wkraczają w sezon wyborów prezydenckich, Amerykanie zaczynają coraz częściej spoglądać do wewnątrz.
Tempo ukraińskiej kontrofensywy jest przez niektórych przedstawiane jako porażka, a nie taktyka dopasowana do obecnych możliwości ukraińskiej armii.
Biden musi poprzeć zwycięstwo Ukraińców i zapewnić im zasoby potrzebne do wygrania wojny - a następnie musi przekazać to przesłanie narodowi amerykańskiemu. Efekty drugiego i trzeciego rzędu tego wyniku prawdopodobnie wpłyną na środowisko bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie, w Afryce i regionie Arktyki.
Albo rosnąca pomroczność Putina na Ukrainie zwycięży, a następnie rozprzestrzeni się globalnie - albo Biden odważnie dostrzeże metaforyczne światło, przezwycięży swoje obawy przed eskalacją i w pełni umożliwi Ukrainie zwycięstwo.
---------------------------------------------------------------
Cesja ziemi na Ukrainie "możliwym rozwiązaniem", mówi najwyższy urzędnik NATO (...)
https://www.kyivpost.com/opinion/20425
"Biden's Apocalypse in Ukraine?"
Sierpień 11, 2023
*1. Mark Toth - (@MCTothSTL) writes on national security and foreign policy. Previously an economist and entrepreneur, he has worked in banking, insurance, publishing and global commerce. A former board member of the World Trade Center, St. Louis, he has lived in U.S. diplomatic and military communities around the world.
*2. Army Col. (Ret.) Jonathan Sweet (@JESweet2022) served 30 years as a military intelligence officer. His background includes tours of duty with the 101st Airborne Division and the Intelligence and Security Command. He led the U.S. European Command Intelligence Engagement Division from 2012-14.
*3. Garry Kasparov is chairman of the Human Rights Foundation, author of Winter is Coming, a visiting fellow at Oxford Martin, business & tech speaker and 13th World Chess Champion.
wybór, tłumaczenie i opracowanie: bezmetki
Rozpowszechnianie treści przetłumaczonych
materiałów: zezwalam wyłącznie na darmowych
platformach elektronicznych, ze wskazaniem adresu
tekstu źródłowego i pseudonimu autora tłumaczenia
