Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, przywodzi na myśl bohaterstwo wszystkich, którzy walczyli o wolną Polskę i Prawdę. Ale nie sposób nie pamiętać dziś również o "zasługach" ich wrogów.
Pomysł odebrania Jaruzelskiemu i Kiszczakowi tytułów generalskich, bardzo mnie ucieszył - na wieść o nim, odczułem unikalny rodzaj radości z tego, że dzieje się sprawiedliwość. Z drugiej strony, rozumiem zastrzeżenia niektórych komentatorów związane z tym, że do tej sprawy wraca się już po śmierci głównych zainteresowanych. Jednak prawda jest taka, że nie możemy zapomnieć ich dawnych działań, a potrzeba ich rzetelnego i prawdziwego przedstawienia nie zakłada możliwości wybielania sprawców - nawet, jeśli nie ma ich już wśród żywych.
Fakt, że dotąd nie rozliczyliśmy wielu zbrodni komunistycznych - pod wieloma względami przewyższających te hitlerowskie - a np. ulice niektórych polskich miast dalej noszą imiona "płatnych, sowieckich zdrajców", bardzo nam szkodzi. Kto wie, czy wśród wielu nieszczęsnych skutków tego lekceważenia własnej przeszłości, największym nie jest utrata poczucia honoru (hołubimy własnych katów ) i np. renesans komunizmu wśród dużej części młodzieży. - To zemsta niewyrwanych chwastów...
