Poezja jest jednym z najlepszych narzędzi do walki o przetrwanie narodu. Na pozór niewinne wierszyki uczą dzieci patriotyzmu już od najmłodszych lat. Gdy byłem dzieckiem, starsi bardzo konsekwentnie wymagali, by umieć powiedzieć wiersz "Kto ty jesteś..."
https://www.bajkidoczytania.pl/kto-ty-jestes-polak-maly
Ten, na pozór niewinny wiersz, był ością w gardle komuny i pamiętam, że w latach 70. XX w. pojawiła się parodia tego utworu w postaci:
- kto ty jesteś?
- mały kmiotek...
- jaki znak twój ?
- sierp i młotek...
- gdzie ty mieszkasz ?
- między swemi...
- w jakim kraju?
- ja nie znaju...
- ta parafraza patriotycznego wiersza Władysława Bełzy doskonale ilustrowała tendencje wychowania polskiej młodzieży w oderwaniu od narodowej tradycji polskości.
Sądzę, że lata 60-70 XX wieku, kiedy w sposób naturalny rozwijała się telewizja, pozwoliły niepostrzeżenie przypomnieć polskie tradycje. Mam tu na myśli polskie kino, które na przełomie lat 60. i 70. XX w. wypuściło doskonałe filmy, które przypominane są także i dzisiaj. Mam tu na myśli dwie pozycje - jedna to film dla młodzieży "Czterej pancerni i pies..." oraz film z okresu II wojny światowej - "Stawka większa niż życie".
Popularność obu filmów przekroczyła wszelkie oczekiwania i koniecznie trzeba było "dokręcić" kolejne odcinki. Pomijając wszelkie negatywne oceny tych filmów, trzeba powiedzieć, że społeczeństwo widziało w nich właśnie patriotyzm, widziano w nich bohaterów walczących o NASZĄ Polskę bez względu na intencję władzy, która starała się przemycić własne cele.
Innym, doskonałym serialem na pewno był film "Wojna domowa" - a "badania cukru w cukrze" do dzisiaj są cytatem wykorzystywanym przez najbardziej popularnych dziennikarzy-polityków w ocenie politycznej twórczości gremiów usiłujących sprowadzić Naród do roli niewolnika we własnym państwie.
Czy mam rację ?
Myślę, że odpowiedź na to pytanie można uzyskać śledząc twórczość grupy wrocławskich poetów zgromadzoną w Zeszytach od ponad dziesięciu już lat...

http://salonikliteracki.cba.pl/
w zakładce:
Publikacje archiwalne
Pierwszy numer Pociągu do pióra pojawił się w październiku 2009 roku. Ostatnie wydanie jest oznaczone jako “aktualne”.
Archiwalne wydania chyba nigdy nie stracą swej aktualności…
Ograniczenia z uwagi na zagrożenie epidemiologiczne powoli są zawieszane. Wkrótce znowu wrócimy na spotkania w szerszym kręgu poetów oraz spotkań z czytelnikami...
Inne tematy w dziale Rozmaitości