Przy omawianiu zasady działania "pompy ciepła" warto zastanowić się - czym jest taka "pompa..."
Idea jest prosta. Jeden ośrodek materialny ma na tyle dużą energię własną ciepła, że część tej energii można pobrać w celu "dogrzania" innego ośrodka materialnego. Najprostszym przykładem takiej "pompy ciepła" jest piec węglowy albo elektryczny. W piecu węglowym medium posiadającym nadwyżkę ciepła jest węgiel poddany działaniu tlenu. Muszą też zachodzić pewne warunki - węgiel jest poddawany wysokiej temperaturze płomienia, po czym sam zaczyna utleniać się oddając przez dłuższy czas swoją energię termiczną. "Przy okazji" następuje emisja światła, która może, ale nie musi mieć znaczenia gospodarczego oraz produkty spalania - czyli odpady w postaci popiołu, który trzeba usunąć z paleniska oraz dym - który może zawierać różne substancje mieszające się z powietrzem otoczenia.
Przykład konwencjonalnej elektrowni węglowej, gdzie produkcja energii elektrycznej jest praktycznie stała w czasie. Widać problem emisji popiołów oraz zanieczyszczeń powietrza na bardzo dużą skalę, https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/PowerStation.svg/1200px-PowerStation.svg.png [ostatni dostęp: 2017.11.05]
Uzyskana nadwyżka termiczna może być wykorzystana do różnych celów.
W przypadku pieca elektrycznego mamy do czynienia z medium w postaci prądu elektrycznego, które w specjalnie skonstruowanym "oporniku" wydziela ciepło. TO ciepło jest przeznaczone do wykorzystania w różnych celach. Chociaż piec elektryczny nie zaśmieca otoczenia popiołem oraz dymem, to jest to tylko lokalne, bowiem produkcja energii elektrycznej może być wykonana w znacznej odległości od miejsca zużywania tej energii.
Chyba, że będziemy korzystać z niekonwencjonalnych urządzeń do produkcji energii elektrycznej.
Warto zastanowić się - co jest rozwiązaniem konwencjonalnym, a co takim rozwiązaniem nie jest. Aby powstał prąd elektryczny, potrzebna jest wytwornica prądu. Jest to bardzo proste w swojej teorii urządzenie mechaniczne, które jednak musi być odpowiednio bezpieczne. Tu pozostajemy w sytuacji konieczności dostosowania się do już ustalonego standardu. Tym standardem jest sieć energetyczna, która musi podać prąd o określonych parametrach. Należą do nich częstotliwość (50 Hz) oraz napięcie (U~ 230V). Funkcją oporu przepływu prądu elektrycznego i mocy tego prądu wydzielonej w odbiorniku jest natężenie prądu - czyli parametr określający maksymalny prąd, który można przesłać na danym odcinku sieci elektrycznej.
Przykład konwencjonalnej elektrowni wodnej, gdzie woda napędzająca turbinę jest prowadzona rurociągiem, http://fotoforum.gazeta.pl/photo/5/xc/wd/tmln/Ib2sTaapT99hktCc4B.jpg [ostatni dostęp: 2017.11.05]
Parametry prądu (częstotliwość, napięcie) są unormowane przez normy o charakterze państwowym, dzięki czemu można zachować wymienność elementów takiej sieci. Oznacza to, że na określonym obszarze obowiązuje tylko jeden standardowy parametr prądu elektrycznego. Na innym obszarze norma określająca parametry prądu elektrycznego może być inna - i tak właśnie dzieje się na świecie.
Na różnych obszarach mogą występować różne parametry - ale na określonym terenie jest to charakter stały.
Skoro mamy do czynienia z określonym minimum dla sieci energetycznej, warto zastanowić się - na ile jest to parametr uniwersalny i w jakich granicach możemy go zmieniać. W początkach tworzenia systemu energetycznego panowała dość duża dowolność, co wynikało z różnych konstrukcji generatorów prądu. Stosownie do parametrów sieci, dostosowywano urządzenia odbiorcze. Na domiar złego producenci starali się zdobyć rynek także poprzez taka konstrukcję urządzeń przyłączających, aby pasowały tylko do jednego typu oferty dla odbiorców energii elektrycznej. Wiązało się to z przywiązaniem pewnej grupy odbiorców do korzystania tylko z oferty jednego dostawcy przy eliminacji możliwości korzystania z podobnych urządzeń ale wykonanych przez innych wytwórców.
Unifikacja została wprowadzona w interesie odbiorców, dzięki czemu koszt dostarczenia energii elektrycznej także zmniejszał się proporcjonalnie do wzrastającego popytu na tę energię. Jednak nie zawsze można obniżać koszty bez zmiany technologii. W czasie, kiedy do produkcji prądu elektrycznego stosowano energię wody przepływającej rzeką - wzrastały koszty dystrybucji prądu elektrycznego z uwagi na odległość elektrowni od miejsca odbioru tej energii. Pewną alternatywą stało się wytwarzanie prądu w pobliżu dużych grup odbiorców tej energii - ale teraz jest problem kosztu ochrony środowiska. Zachodzi konieczność stosowania alternatywnych źródeł energii - czyli w chwili obecnej - źródeł niekonwencjonalnych - źródeł wymagających nawet i poważnych nakładów, ale za cenę obniżenia negatywnego wpływu na środowisk i bez podnoszenia kosztów produkcji przy tej alternatywnej i nowatorskiej inwestycji...
Koncepcja wykorzystania ciepła zgromadzonego w gruncie do celów grzewczych, koszt inwestycji jest spory, ale koszt eksploatacji w dłuższym czasie może zwrócić koszt tej instalacji dzieki oszczędności surowca energetycznego (węgla, gazu lub prądu elektrycznego pobieranego z sieci energetycznej) , http://ekoinstalka.pl/img/galeria/middle/79_0fdf063060a718ac50849770357c4ac5.jpg [ostatni dostęp: 2017.11.05]
Zatem - pompa ciepła nadal będzie funkcjonować pobierając ciepło z jednego ośrodka do innego, ale zmieni się "komora spalania" - która zachowa wymaganą wydajność przy znacznym ograniczeniu znanych uciążliwości...
CDN...
----------------------------
zobacz też: [konwencjonalne źródło energii]
https://www.google.pl/search?q=konwencjonalne+%C5%BAr%C3%B3d%C5%82o+energii&ie=utf-8&oe=utf-8&client=firefox-b&gfe_rd=cr&dcr=0&ei=EXz_Wa-rFMji8AeBx7vADA
