W najnowszym WiŻ jest artykuł o pingo. Pingo to pagórek na Syberii, powstający, gdy pod lodem dawnego jeziora przykrytego nową warstwą wiecznej zmarzliny, gromadzi się gaz ziemny - głównie metan. Lodowy korek dawnego jeziora nie pozwala gazowi przesączać się dalej w górę, więc talik (pozostałość jeziora) się wybrzusza i tworzy pagórek - w kocu wystrzeliwuje, pozostawiając charakterystyczny krater, który wypełnia się wodą i powstaje jezioro.
Kratery popingowe zaczęto odkrywać w 2014 i teraz już wiadomo, że w miarę ocieplania się klimatu szybko rośnie liczba wybuchających pingo. Ponieważ szybko rośnie liczna innych, mnie spektakularnych zjawisk, wynikających z odmarzania i odgazowywania się wiecznej zmarzliny, więc możemy powoli przestawać się martwić emisjami CO2 - wróżę, że za około 20 lat emisja metanu z Arktyki stanie się silniejszym czynnikiem podnoszącym globalne temperatury niż emisja CO2 z elektrowni... nawet jeśli klatraty metanu nie zaczną się jeszcze ulatniać...
Najważniejszym celem ludzkości jest teraz skoncentrowanie się na Arktyce, aby wydobyć jak najwięcej metanu zanim się ulotni. Elektrownie należy przestawić na metan. Przy okazji obniży się emisja CO2.
