Dokładny program reform w kierunku optymalnego systemu emerytalnego już można w tym programie (blogu) znaleźć. Zwrócę teraz uwagę tylko na jeden aspekt. Jesteśmy w sytuacji wyjątkowo złej z punktu widzenia systemu emerytalnego. Rząd Tuska popełnił jedną z największych zbrodni w historii wolnej Polski - zniszczył zaufanie obywateli do państwa i to właśnie w tej najdelikatniejszej dziedzinie, jaką jest system emerytalny.
Gdy młody człowiek zaczyna pracować, jego perspektywa emerytalna wynosi około 40 lat w przyszłość. Jego wyobrażenie systemu emerytalnego, jak będzie on wyglądał za 40 lat, musi pokrywać się z tą przyszłością, która rzeczywiście po 40 latach zaistnieje. Drugą możliwością jest pogodzenie się z tym, że nie da się przewidzieć, co złodziejskie państwo zrobi z naszymi emeryturami przez te 40 lat. W pierwszym przypadku młody człowiek szuka pracy, która zapewni mu emeryturę. W drugim przypadku, wybierze prace zapewniającą mu najwyższe wynagrodzenie netto, a więc bez płacenia podatków i składek na fundusz emerytalny - to jest racjonalne, skoro przyszłość jest nieokreślona, skoro kolejne rządy mogą zmieniać system emerytalny wg swojego widzimisię i mogą bezkarnie grabić fundusze emerytalne.
Mieliśmy starannie przygotowaną ogólnonarodową umowę społeczną, zawartą po ogólnonarodowej debacie, korzystną dla każdego zgodnie z jego wolą. Kto chciał, mógł przystąpić do tzw. II filaru emerytury - w pełni świadomie, minimalne ryzyko, z własnej woli... a władza obiecała, że uszanuje ten wybór. I co się stało? Złodzieje dorwali się do władzy i zagrabili II filar. Nie chodzi tu o szkody finansowe - możliwe nawet, że emeryci nic nie stracili na tej grabieży. Zbrodnia dokonała się na duszach Polaków - zostaliśmy upokorzeni jak nigdy wcześniej (w wolnej Polsce) , a co gorsza, straciliśmy zaufanie do stabilności systemu emerytalnego. Każda kolejna reforma może sytuację tylko pogorszyć, bo tylko pogłębi ten brak zaufania - nie można planować na 40 lat naprzód, bo kolejne rządy co kilka lat i tak wywracają system do góry nogami. Coraz więcej młodych ludzi w ogóle nie liczy na emeryturę - szukają pracodawców, którzy zapłacą im więcej, bo dodadzą do pensji to, co władza chce, żeby płacić na ZUS.
Jedyną sensowną "reformą" emerytalną jest zwrócić narodowi II filar emerytury i w ten sposób odzyskać zaufanie. Wszyscy politycy powinni wspólnie, bez względu na przynależność partyjną, przyznać publicznie, że zniszczenie II filaru emerytury było zbrodnią niewybaczalną, która nigdy więcej nie może się powtórzyć. Że od tej pory każda składka na fundusz emerytalny będzie rozliczona zawsze zgodnie z zasadami obowiązującymi wtedy, gdy była odprowadzana na fundusz - żadna reforma emerytalna nigdy nie będzie działać wstecz w taki sposób, że człowiek traci pieniądze, na które pracował zgodnie z regułami obowiązującymi w tym czasie, w którym na nie pracował. Nie może być tak, że 60 latek nagle dowiaduje się, że 30 lat wcześniej dokonał złego wyboru, bo gdyby wtedy wiedział, co się stanie za 30 lat, to by wybrał pracę B, zamiast A. Przykładowo:
Mam 30 lat i dwie konkurencyjne oferty pracy: w policji i pogotowiu ratunkowym. Praca w policji ma podstawową zaletę - przywileje emerytalne (wcześniejsza emerytura i korzystniejszy przelicznik bazowy). Praca w pogotowiu ratunkowym jest o wiele wyżej płatna. Z którym zawodem się związać: policjanta czy ratownika? Mam wolny wybór, decyduję się. Za 15 lat reforma, które likwiduje przywileje policjantów i stwierdza, że praca ratownika jest wyjątkowo wyczerpująca, więc trzeba ratownikom obniżyć wiek emerytalny i wyczerpane zdrowie zrekompensować korzystniejszym przelicznikiem bazowym. Czego naród nauczy się po takiej reformie? Każdy zapamięta, że w państwie bezprawia zawsze trzeba wybierać pracę lepiej płatną i nic nie dawać na ZUS.
A jak powinna wyglądać reforma, która nie naruszy zaufania obywateli do państwa? To bardzo proste, bo uczciwość, jak prawda, jest tylko jedna. Nowy system emerytalny po reformie może objąć tylko osoby, które dopiero zaczynają pracę w policji. Żaden policjant nie traci przywilejów. Nowi policjanci oczywiście będą o wiele więcej zarabiać po reformie, niż starzy z przywilejami. Trudniej jest wprowadzić sprawiedliwie przywileje do ratownictwa, bo naturalnie nowi ratownicy będą zarabiać mniej niż starzy i trzeba będzie starym obniżyć wynagrodzenie zgodnie z prawami rynku pracy. Trzeba im wtedy zostawić wybór - mogą pozostać bez przywilejów na starej wyższej pensji.
I oto nadchodzi kolejna reforma, bo okazało się, że jednak ratownictwo jest praca lżejszą niż policja - trzeba unieważnić reformę i przywrócić stan poprzedni. Nowi policjanci dostają przywileje i niższe wynagrodzenie. Mamy więc trzy "pokolenia" policjantów: 1. i 3. pokolenie ma przywileje i niską pensję. Pokolenie 2. ma wysoką pensję, ale małe szanse dożyć emerytury w dobrym zdrowiu. Jednak nie możemy zrobić tak, jak z ratownikami - dać wybór, żeby mogli mieć przywileje i niską pensję. Zauważcie, że wyszliby na cwaniaków, bo przez pewien okres zarabiali więcej niż niż pokolenie 1. - musieliby zwrócić różnicę, żeby było sprawiedliwie. Jednak z drugiej strony, obowiązujący przywilej emerytalny jest naturalnie nadrzędny. Państwo musi sprawiedliwie rozwiązać problem zwrotu nadwyżki zarobków, np. w postaci korzystnych rat.
Na koniec przypominam, że mówimy o zaufaniu do bezpieczeństwa, stabilności i gwarancji systemu emerytalnego. Żeby zaufania nie tracić, trzeba najpierw je mieć, zasłużyć na nie, odzyskać je. Dopóki nasze państwo nie odda nam II filaru, będzie u patriotów w pogardzie, jako państwo bez honoru. I nie zapominajmy, że to rząd Tuska zniszczył to zaufanie. Czy znajdzie się rząd, który spróbuje to zaufanie odzyskać? Obecny rząd chyba nie chce przywrócić honoru państwu polskiemu - nic nie słyszę o planach zwrotu II filaru. ZUS ma teraz status złodzieja i to władzy zdaje się nie przeszkadza. Czy znajdą się w Polsce politycy uczciwi, którzy naprawią tę zbrodnię, popełniona przez rząd PO?
