W związku z nieomal powszechną zgodną na ustanowienie pierwszego sierpnia Dniem Pamięci Powstania Warszawskiego na pewno rozgorzała niejedna dyskusja ta temat sensowności wymyślania kolejnych świąt państwowych.
Szczęśliwie sam nie mam w tej sprawie wyrobionego zdania i tym samym wyjątkowo ominąć może mnie szufladka z napisem „prawicowy oszołom, martyrolog i nierób”, względnie ta z etykietą „internacjonalistyczny lewus bez szacunku dla bohaterów”.
Nie żebym czuł się z tym jakoś lepiej, ale przynajmniej mogę skoncentrować się na innych sprawach.
Teoretycznie, bo jednak ta chodząca mi po głowie jest jakoś z tym związana.
Mam tutaj na myśli kwestię bardzo ogólnie rozumianego patriotyzmu i pytania, czy ktokolwiek jeszcze wierzy, że dla rządzących nami ludzi interes Polski jest sprawą priorytetową.
Co więcej, czy obywatele w ogóle zastanawiają się nad tym, że jakkolwiek różnie interes ten można definiować, powinien być on każdego jednego rządu nadrzędnym celem i myślą przewodnią wszelkich działań.
Moje wnioski są oczywiście jednoznacznie negatywne i chociaż mam nadzieję, że przynajmniej część aktywnie działających polityków podpisałaby się uczciwie i szczerze pod
stwierdzeniem: „
Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie”, to myśl o społeczeństwie, które nie ma nawet zdania, czego trzeba od władz wymagać trochę mnie przeraża.
Ale pewnie przesadzam i wcale nie jest tak źle.
Najważniejsze przecież, że ciągle chce nam się świętować pamięć tych, którzy mieli trochę większe wymagania.
"Dzierzba mimo bliskiego pokrewieństwa z wróblami, sikorami czy kanarkami, zachowuje się jak ptak drapieżny. Aktywnie poluje na duże bezkręgowce (głównie owady) oraz drobne płazy, gady, ssaki, a nawet inne gatunki ptaków. Po złapaniu zdobyczy często nie zjada jej od razu, lecz zawiesza na kolczastych krzewach, drutach lub wkład między rozwidlenia gałęzi drzew."
Tak powstają tzw. spiżarnie dzierzb.
ADRES E-MAIL
- Czy już Ci pisałem, że to oto miejsce jest symbolem mojej niezależności i wiary w wolność jednostki?
- Jakieś pięćdziesiąt razy... /Veszett a világ/
motto: Mówisz, że chcesz zostać pisarzem, to po prostu zwykły egoizm; chcesz wyróżnić się spośród marionetek i zostać ich animatorem. W istocie nie ma różnicy między tym, co chcesz robić, a malowaniem się kobiet... /Abe Kobo. Kobieta z wydm./
motto2: W każdej epoce, w każdym kraju zawsze istniały dwa stronnictwa: reakcji i postępu./Maurice Druon. Król z Żelaza/
Ludzie najczęściej stają się biegaczami, ponieważ tak ma być./O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu. Haruki Murakami/
spiritus flat ubi vult
Zapraszam do zwiedzania mojej spiżarni
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
