To jeden z najtragiczniejszych momentów w historii Polski. Powstanie Warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17:00 i było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Każdego roku Polacy upamiętniają odważną walkę swoich poległych rodaków, którzy byli gotowi oddać życie za wolność.
Odwaga tych polskich dziewcząt była niewiarygodna. Czy zrobiłbyś to samo?
Zszokowani i zdumieni w mniej niż 3 minuty. Dziękuję Patrickowi za zachowanie pamięci o tych biednych lekarzach i dziewczętach oraz za tak dobre opowiedzenie ich historii.
Proszę przeczytać wszystkie komentarze, nie Polaków. Podziękowania dla pana Patricka Ney’a.
@charonboat6394
Dziękuję Ci Patrick za twoje zaangażowanie i patriotyzm wobec przyszywanej ojczyzny.
@mikeyom1
Wieczna chwała polskim bohaterkom, nie zostaną zapomniane, jestem Żydem z Izraela.
@RYP-ig9pq
Чудесни, вълнуващи и много тъжни истории. Поздрави от България
@worldcitizen123
Powiem tak. Europa zachodnia nie ma zielonego pojęcia ile zawdzięcza w całej swej historii Polsce i nie chodzi mi tylko o II wojnę światową. Wkurza mnie dzisiejszy świat. Ciągle mamy niezałatwione rachunki krzywd. Kiedy rozmawiam z jakimiś "zachodniakami" i im opowiadam różne rzeczy to mają rozdziawione gęby i nie dowierzają. Jak to jest, że my wiemy o nich prawie wszystko, a oni o nas nic, no prawie nic? Kiedyś rozmawiałam z jednym Anglikiem i on nic nie wiedział o wojnach opiumowych. Dopiero niedawno zaczęto trochę więcej nauczać o tym w brytyjskich szkołach. Ja żyłam pół życia w komunizmie i mimo to wiem więcej o nich niż oni o mnie. To jak to jest z tą edukacją? Z tym rozumieniem świata? Ktoś mi może w końcu to wytłumaczyć dlaczego tak jest? Panie Ney dobra robota ale czy pana ziomkowie wiedzą o Panu i Pana oglądają?
Są ludzie wrażliwi, którzy płaczą, nie mogą tego oglądać. Im starsi, tym bardziej to przeżywają.
Najważniejsze, młodzi pamiętajcie.
Fragment znakomitego filmu Andrzeja Wajdy "Kanał'
https://youtu.be/ZA3hJNYkaMQ
Słowa pożegnania
Zagasiła nas ciszą noc październikowa.
Powiedziała "żegnajcie" skowyczącym sercom.
Pomnik nam się rozsypał. Sława kolorowa,
Stała się nagle w oczach spopielałą twierdzą.
Pora jechać w nieznane. Zabrać ziemi grudkę,
Na grobową pamiątkę po umarłym mieście.
I już się nie oglądać, zostać ze swym smutkiem.
A myśli wszystkie zamknąć w pożegnania geście.
Po co myśleć? Nie trzeba, gdy się w mrok odchodzi,
- Ten, co pojąć nie umiał, musi nienawidzieć
Po co pytać? Daremnie czekać na odpowiedź.
Niech ta krew spadnie na nas! Niech za nami idzie!
Warszawa, Dworzec Towarowy, po 5 październiku 1944 r.
Edward Eugeniusz Chudzyński "Edward" (1921-1990)
