Nie jestem nekrofilem

Nie jestem nekrofilem, PO mnie nie podnieca. Nie podnieca mnie również zakaz krytykowania sposobu sprawowania rządów przez PO za każdym razem, kiedy w wyniku niekompetentnych działań dzieje się jakaś tragedia. Ponoć w takich chwilach nie wolno nikomu zauważać niewłaściwych posunięć, które do zdarzenia doprowadzają, o nie. Później zresztą też nie wolno. Kiedy są kłopoty obowiązuje bowiem, zdaniem wielu, zasada zwierania szeregów w obliczu tragedii, przekładająca się na umacnianie władzy, która w większym bądź w mniejszym stopniu odpowiada za zdarzenie. Tak było w przypadku śmierci zakładnika, powodzi czy tragedii w Smoleńsku. W każdym wypadku naczelnym obowiązkiem było ponoć stawanie murem za słuszną partią a kto czynił inaczej, był- nekrofilem. Otóż nie zgadzam się z taką postawą. W podobnych sytuacjach obowiązkiem jest domaganie się, żeby takie zdarzenia miały miejsce jak najrzadziej, do czego prowadzi między innymi wyciąganie konsekwencji wobec niekompetentnych włodarzy.

Jak ciężko jest decydować się na sklecenie paru słów o rzeczach oczywistych, które tak wielu dziś kwestionuje. Nie jest przyjemnością przekonywanie, że 2 plus 2 równa się cztery i smutne gdy z tłumu ciągle krzyczą, - „a właśnie że pięć”. A tak się czuję, gdy piszę, że niezależnie od innych okoliczności towarzyszących katastrofie w Smoleńsku, niezależnie od tego, czy wypadek wynikał z niedoskonałości samolotu, lotniska, pilotów, obecności terrorysty, podłożonej bomby czy też wycelowanego pocisku; jednym z kluczowych pytań z praktycznego punktu widzenia pozostaje to, o wykonanie zabezpieczenia lotu głowy państwa przez odpowiednie służby. I nie sądzę, żeby odpowiedź na to pytanie, czy zabezpieczenie było odpowiednie czy też nie, trzeba było czekać dwa lata.

Dlatego wszelkie teorie spiskowe są niezmiernie wygodne dla dzisiejszych włodarzy, odwracają bowiem uwagę od spraw znacznie prostszych i bardziej podstawowych. Bo nawet jeśli zamach to ktoś powinien był mu przeciwdziałać. I tylko na jakość tych przeciwdziałań możemy mieć realny wpływ. Bo nawet jeśli nie zamach tylko kiepska jakość kontroli lotów na lotnisku, to ktoś z naszej strony powinien był się jej pilnie przyglądać. I dopóki minister obrony nie dowiedzie mi, że uczynił w tych sprawach wszystko co dyktowały przepisy z jednej a rozsądek i dobra wola, z drugiej strony, będę podejrzewał, że beznadziejnie nawalił.

Zarówno dla Polski jak i Rosji katastrofa rządowego samolotu z Prezydentem na pokładzie jest nie tylko tragedią (zakładam, że nie mieliśmy do czynienia z brudnymi machinacjami) ale także potencjalnym blamażem. Nie sądzę, by strona rosyjska była np. gotowa się przyznać, że nie dopilnowała, by w wieży kontroli lotów, tego dnia, gdy na lotnisku lądować miała głowa innego państwa urzędowali wybrakowani kontrolerzy. Podobnie ze stroną polską. Dlatego w śledztwo, na którego czele po stronie rosyjskiej stoi Putin a naszej Tusk, trudno wierzyć. Nie wątpię, że dyskutowana będzie każda śrubka, tyle, że to nie śrubki nawalają tylko ludzie. A Rosja o ile się orientuję jest dziś dopiero gdzieś na drodze do państwa prawa, Polska za rządów PO, też zaczyna moim prywatnym zdaniem być coraz mniej praworządna.