Gdzie człowiek spotyka Boskość? Analiza podstaw Proroctwa

Prawdziwe zrozumienie zaczyna się od poznania fundamentów.

 W świecie zdominowanym przez niepewność i poszukiwanie odpowiedzi na fundamentalne pytania o przyszłość, badanie proroctw biblijnych zyskuje na znaczeniu. Jednak zanim zagłębimy się w złożone symbole i obrazy, kluczowe okazuje się zrozumienie... fundamentów. Właśnie temu zagadnieniu poświęcony był najnowszy odcinek panelu Szkoły Sobotniej na kanale Three Angels Broadcasting Network (3ABN), zatytułowany "Fundamenty Proroctwa" (Lesson 7, Q2 2025). Prowadząca, Jill Morone, powitała widzów, wprowadzając w temat lekcji, która koncentrowała się na fundamentalnej relacji między ludzkością a Bogiem.

Fundamenty proroctwa: Boskie wezwanie i miejsce człowieka

 Do dyskusji zaproszono panelistów: Daniela Parina, pastora Jamesa Raffy'ego, pastora Johna Dinzey'ego oraz Shelley Quinn. Po modlitewnym otwarciu, Jill Morone przypomniała, że poprzednie lekcje w ramach cyklu "Iluzje, Obrazy, Symbole: Jak studiować proroctwa biblijne" obejmowały już takie tematy jak zasady proroctw, powiązania Księgi Rodzaju z Objawieniem, małżeństwo i Kościół, wzlot oraz upadek narodów, znaczenie ofiary oraz symbolikę świątyni. Temat tego tygodnia miał stanowić solidną bazę do dalszych studiów, skupiając się na porównaniach, w tym między wezwaniem proroka Izajasza a publiczną służbą Jezusa Chrystusa.

 Centralnym punktem niedzielnej lekcji i jednocześnie wersetem do zapamiętania był fragment z Księgi Izajasza 6, 8: "Kogóż poślę, a kto nam pójdzie? Wtedy rzekłem: Oto ja, poślij mnie!" Daniel Parin szczegółowo omówił wizję Izajasza opisaną w tym rozdziale – widzenie Bożej tronowej sali, doświadczenie proroka w uświadomieniu sobie świętości Boga i własnej grzeszności, a w konsekwencji pokutę oraz symboliczne oczyszczenie dokonane przez serafina. Następnie przeprowadził intrygujące porównanie pięciu kluczowych aspektów wezwania Izajasza z misją Jezusa. Wskazał na niebiańskie zaangażowanie w oba wydarzenia, udział innych istot (serafinów w przypadku Izajasza, Jana Chrzciciela przygotowującego drogę Jezusowi), konieczność pokuty, symboliczne oczyszczenie (żarzący węgiel u Izajasza, Jezus jako źródło oczyszczenia dla ludzkości) oraz wreszcie – bycie posłanym w świat z misją. To porównanie rzuciło światło na spójność Bożego planu i wzorce działania widoczne na przestrzeni historii zbawienia.

 Daniela kontynuowała, omawiając poniedziałkową część lekcji poświęconą "Dwóm Cherubinom". Refleksja nad doświadczeniem Adama i Ewy po grzechu oraz obrazem cherubinów strzegących Ogrodu Eden miała uzmysłowić kontrast między utratą Bożej sprawiedliwości przez człowieka a wciąż dostępną obecnością Stwórcy. Panelista podkreślił pocieszającą myśl, że Bóg nie opuścił ludzkości a Jego aniołowie nadal służą tym, którzy Go szukają.

 Pastor James Raffy przejął dyskusję, przedstawiając wtorkowy temat "Jak płonące węgle ognia". Rozwinął wątek cherubinów, ukazując ich jako istoty ściśle związane z Bożym tronem, promieniujące Jego chwałą. Wskazał na fascynujący kontrast z obrazem z 4. rozdziału Księgi Objawienia, gdzie pojawiają się 24 Starsi. Panelista zasugerował, że mogą oni symbolizować odkupioną ludzkość, która uczestniczy wraz z aniołami w przedstawianiu planu zbawienia. Cztery żywe stworzenia z Objawienia zostały zinterpretowane jako symbole aniołów posługujących na ziemi, deklarujących Bożą świętość i wymierzających sprawiedliwość. Ta część dyskusji pokazała, jak różne aspekty Bożej obecności i działania w niebie i na ziemi są ze sobą powiązane.

 Środową lekcję, "Bóg wśród swojego ludu", przybliżył pastor John Dinzey. Ukazał on niezwykły sposób w jaki Bóg manifestował swoją obecność wśród Izraelitów na pustyni poprzez słup obłoku i ognia. Omówił również szczegółowe rozmieszczenie plemion wokół Namiotu Zgromadzenia, co wyraźnie podkreślało centralną rolę Boga w życiu narodu. Intrygujące okazało się porównanie struktury obozu Izraelitów z obrazem Nowego Jeruzalem, co miało podkreślić Boży zamiar zbliżenia się do ludzkości. Wskazano że Bóg zawsze zapewnia drogę, dzięki której możemy przebywać w Jego obecności.

 Czwartkowa część, "Upadek Lucyfera", została zaprezentowana przez Shelley Quinn. Przeciwstawiła ona bunt Lucyfera, wynikający z pychy i pragnienia kultu należnego jedynie Stwórcy, wyniesieniu odkupionych. Podkreśliła, że ci, którzy są w Chrystusie, zostają wywyższeni, podążają za Barankiem i rozumieją Wieczystą Ewangelię – zbawienie z łaski przez wiarę. Ich posłuszeństwo jest naturalną konsekwencją miłości do Boga.

 Panel zakończył się wspólną refleksją nad całym tygodniowym studium.

Dyskusja panelistów jasno ukazała, że solidne podstawy do zrozumienia proroctw nie leżą jedynie w rozszyfrowywaniu symboli przyszłości, ale przede wszystkim w zgłębieniu natury samego Boga i Jego relacji z ludzkością. Od wezwania proroka Izajasza, przez tajemnicę cherubinów, po namacalną obecność Boga w Tabernakulum – każdy element wskazuje na świętość Stwórcy i Jego nieustanne dążenie do przywrócenia zerwanej przez grzech więzi. Zrozumienie tych "fundamentów" – Bożej świętości, Jego pragnienia bliskości z człowiekiem i zapewnionej drogi powrotu do Niego – wydaje się niezbędne, aby właściwie interpretować dalsze proroctwa, które w ostatecznym rozrachunku dotyczą właśnie wypełnienia Bożego planu zbawienia dla ludzkości i przywrócenia idealnej relacji. Panel 3ABN w przystępny sposób podkreślił tę kluczową perspektywę.

_{Oprac. redaktor Gniadek}