Anioł za progiem? Sprawdź, ile kosztuje gościnność w czasach kryzysu imigracyjnego!

"Dobre serce jest jak dom na skrzyżowaniu dróg – zawsze znajdzie się w nim miejsce dla podróżnego."

 W dzisiejszym, pędzącym świecie, gdzie każdy liczy na siebie, a zaufanie jest towarem luksusowym, słowa o bezinteresownej gościnności brzmią jak echo zamierzchłych epok. Jednak biblijne przesłania, tak chętnie przywoływane w kontekście różnych świąt, mają w sobie zaskakująco dużo pragmatyzmu. Wystarczy spojrzeć na nie z perspektywy współczesnego rachunku zysków i strat, aby zrozumieć, że otwieranie drzwi przed innymi to nie tylko kwestia moralna, ale i społeczny fenomen o wymiernych konsekwencjach.

Nowy wymiar miłosierdzia – czy stać nas na otwartość?

 Społeczny kontekst jest jasny: żyjemy w czasach, gdy definicja "sąsiada" rozmywa się na rzecz sieci kontaktów online, a anonimowość staje się formą obrony. Kryzys mieszkaniowy, rosnące ceny żywności i powszechne poczucie niepewności sprawiają, że decyzja o przyjęciu obcej osoby pod swój dach wydaje się ryzykowna. Jednak eksperci od psychologii społecznej zwracają uwagę na drugą stronę medalu. Taka bezinteresowna pomoc może paradoksalnie wzmacniać poczucie wspólnoty i zaufania, które są dziś deficytowymi towarami. Osoba, która otrzymuje schronienie, często staje się nie tylko chwilowym gościem, ale i potencjalnym sojusznikiem, co może prowadzić do tworzenia się nowych, nieformalnych sieci wsparcia.

 Ale spójrzmy na to realistycznie, jak w dobrze prosperującym przedsiębiorstwie. Materialne koszty są niepodważalne: dodatkowy talerz do nakarmienia, zwiększone rachunki za prąd, wodę czy ogrzewanie. To realne obciążenie dla domowego budżetu, szczególnie w przypadku osób o niższych dochodach. Ryzykujemy też utratę prywatności, a w skrajnych przypadkach – konfrontację z osobami, których intencje nie są czyste. Tutaj pojawia się pytanie o balans. Czy stać nas na bezwarunkową gościnność, czy może powinniśmy traktować ją jako pewien rodzaj inwestycji w kapitał społeczny?

 Pamięć o "aniołach" w ludzkiej postaci, którzy weszli w życie, a potem zniknęli, pozostawiając za sobą niezapomniane wrażenia, wciąż ma w sobie silne przesłanie. Prawdopodobieństwo, że spotkamy kogoś, kto potrzebuje pomocy, jest wyższe, niż mogłoby się wydawać. Ważne jest jednak, aby podejmować decyzje świadomie, ważąc potencjalne korzyści i koszty. Bo w końcu, chociaż nie wiemy, czy gościmy anioła, zawsze wiemy, że gościmy człowieka, a to już samo w sobie jest wielką odpowiedzialnością.

Otwierając serce, pamiętajmy o portfelu i zdrowym rozsądku. Miłosierdzie nie wyklucza ostrożności, a prawdziwa gościnność polega na dawaniu, nie zapominając o sobie.

[ Polecam się i proszę o wpłaty wedle uznania na Suppi, dziękuję za Twoją wdzięczność. ]

_{Fot. ilust. krakow.wyborcza.pl - 'Prawdziwe życie aniołów'. Witold Bereś: Po dwóch udarach Krzysztof ...}