Indeks ksiąg zakazanych z 1900 r. wymienia „Biblię”, jako zakazaną przez Papieża Leona XIII. Wypominają to liczni obrońcy lewicowego i liberalnego postępu, uznającego religię za mniej lub bardzie groźny zabobon ograniczający człowieka, który przecież sam lepiej wie, czym jest dobro i zło. „Bóg umarł”, a „nadczłowiek” sam tworzy normy moralne.
Argument o zakazie czytania przez wiernych Biblii jest tak powszechny, że warto poświecić mu kilka zdań uwagi:
„1897 — Papież Leon XIII włączył Biblię do indeksu ksiąg zakazanych” – hasło to pojawia się na różnych stronach wyzwalających ludzi z „katolickiej ciemnoty”. Szybko pojawiły się pytani: zacząłem szukać bezpośrednich źródeł i odniesień do samego „Indeksu”. Jak to, autor „Rerum novarum” był niczym średniowieczni papieże, którzy w XIII wieku uważali, że człowiek sam nie potrafi czytać Biblii, bo może ją błędnie zinterpretować? Ten podziwiany papież Leon XIII, uważany za pierwszego „nowoczesnego papieża”, byłby aż takim wstecznikiem?
„Indeksu Ksiąg Zakazanych” nie ma na polskich stronach internetowych. Polscy intelektualiści i osoby nimi się mieniące w Internecie, nie interesują się odwołaniem do źródeł, co jest cechą charakterystyczną dla „ludzi wielkiej nauki” – jak naucza ks. prof. Tadeusz Guz. Ja człowiekiem wielkiej nauki nie jestem, ale dysponuję sporą dociekliwością. „Indeks” znalazłem na anglojęzycznej stronie „Otwartej biblioteki”. By nie przedłużać, prezentują Państwu najistotniejsze fragmenty:
Oryginalny tekst z Indeksu Ksiąg Zakazanych z 1900 r. str. 63 „Indeksu” a 92 str. z dokumentu PDF i trzy terminy następujące po sobie:
- Bible (la sainte) ou le vieux et le nouveau testament avec un comentaire littereal compose de notes choisies et tirrees de divers auteurs anglois. Decr. 15 marl 1745. v Chais, Charles
Tłumaczenie Google Tłumacz z francuskiego:
- Biblia (święta) lub stary i nowy testament z komentarzem literackim złożonym z wybranych i narysowanych notatek różnych angielskich pisarzy. Wydany: 15 marl 1745. v Chais, Charles
***
- Biblias (as) falsificadas, ou duas respostas ao sr. conego Joaquim Pinto de Campos, pelo Christao Velho. Decr. io maii 1757.
Tłumaczenie z portugalskiego:
- Fałszywe biblie, dwie odpowiedzi do pana conego Joaquim Pinto de Campos, według Christao Velho. Decr. s. wyłącz. 9 Iun. 1869
***
- Bibliotheca fratrum polonorum, quos unitarios vocant, instructa operibus omnibus Fausti Socini, Iohannis Crellii, Ionae Slichtingii a Bucowietz et Iohannis Ludovici Volzogenii. Decr. io maii 1757
Komentarz: Termin pisany po łacinie, w którym chodzi tu o bibliotekę polskich unitarian (arian), radykalnego odłamu protestantyzmu nie uznającego dogmatu o Trójcy Św. lub twierdzących, że chrzest nie jest potrzebny. Wymieniono tu cenzurowanych autorów, m.in. ideologa ruchu, Włocha Fausta Socyna.
***
Na str. 64 „Indeksu” znajdziemy wpis:
- Biesiada, 17 stycznia 1841. Decr. S. Off. 21 apr. 1858. v. Towiański, Andrzej.
Oczywiście nie ma wymienionego powyższego dzieła Andrzeja Towiańskiego w polskiej Wikipedii. Wymienia je za to „Indeks Ksiąg Zakazanych”. Chodzi o założoną przez Andrzeja Towiańskiego sektę towiańczyków. To Towiański jest autorem terminu „starsi bracia w wierze”. Do sekty, jako ważny brat-wieszcz, należał sam Adam Mickiewicz. Ruch stał się sektą kontrolującą każdy aspekt życia członków, a sam Towiański, jako miłośnik demokracji niesionej przez Napoleona, uznany za rosyjskiego szpiega w Paryżu i wydalony z kraju.
Źródło: „Indeks ksiąg zakazanych” z 1900 r. https://openlibrary.org/books/OL6642761M/Index_librorum_prohibitorum_Ssm%CC%83i_D._N._Leonis_XIII_iussu_et_auctoritate_recognitus_et_editus.
Komentarz:
Odnośnie terminu – Bible – zaprezentowany, jako pierwszy w powyższym zestawieniu, był autorstwa Charles’a-Pierre, protestanckiego polityka z Genewy, który przetłumaczył Biblię z angielskiego na francuski. Właśnie to konkretne wydanie Biblii (pt.: „Święta Biblia lub Stary i Nowy Testament z dosłownym komentarzem złożonym z wybranych notatek i zaczerpniętym z różnych angielskich Autorów”) i odniesienia do niego angielskich pisarzy, a nie Biblia jako dzieło ogólnie chrześcijańskie, zostało umieszczone na „Indeksie Ksiąg Zakazanych”.
Na stronach „racjonalistów”, czyli samozwańczych wyzwolicieli walczących z chrześcijańskim, a szczególnie katolickim ciemnogrodem, tego Państwo nie przeczytają, podobnie jak o sfalsyfikowanych wydaniach Biblii dwóch portugalskich autorów (termin, zaprezentowany powyżej, jako drugi) – Biblias.
Reasumując, w indeksie są zamieszczone wydania Biblii, albo przekłamane, albo z komentarzami niezgodnymi z doktryną katolicką. Trudno wymagać by kościół je akceptował.
Ps. Trzeba zaznaczyć, że w „Indeksie” nie ma wymienionego „De revolutionibus orbium coelestium”, czyli „O obrotach sfer niebieskich” Mikołaja Kopernika z 1543 r. Interesujący jest również „Indeks Ksiąg Zakazanych” z 1877 r. i fragmenty kpiących tekstów protestantów odnoszących się do stosunku Papisty (papieża) do Biblii. Należy dodać, że to filozofowie chrześcijańscy m.in. teolog Mikołaj z Kuzy (1401-1464) zaczęli podejrzewać, że Ziemia obraca się wokół Słońca: „(…) lecz jeśli my tego nie dostrzegamy, to tylko dlatego, że ruch jest przyjmowany przez nas na drodze porównania z czymś nieruchomym”, czemu później naukową podstawę dostarczył Mikołaj Kopernik. Teoria heliocentryczna została zakazana przez kościół 16 lat po śmierci Giordano Bruno, w 1616 r., człowieka który został spalony nie za działalność naukową tylko polityczną. Wpasowywał się w protestantyzm, który jak wiadomo, nie był ruchem pacyfistycznym, a krwawych ruchem politycznym, ale to już zupełnie inna historia…
